Ocean Encounters is een vijfkoppige band uit Doornik die moderne metalriffs combineert met pakkende rapverzen en thall-breaks. Op 8 december treden ze op tijdens de finale van het Concours Circuit in de Botanique.
Waar komt de naam van de band vandaan en stel jullie eens voor!
Hello! Wij zijn Ocean Encounters! We zijn begonnen in Doornik in 2015. We kozen de naam omdat onze bassist Pieter zijn heel leven in het buitenland heeft gewoond, en onze invloeden komen van overal.
Hoe ziet jullie muzikale geschiedenis er uit en wanneer wisten jullie dat muziek spelen jullie passie is?
We spelen allemaal al meerdere jaren muziek. We kregen eigenlijk allemaal al van onze kindertijd veel muziek mee van onze families. Grote klassiekers als Queen en CCR werden thuis gespeeld, alsook klassikale meesters als Bach of Beethoven.
We hebben allemaal verhalen van hoe we als kindjes de grote stars nadeden voor onze families. Freddy Mercury nadoen met een haarborstel, Stevie Ray Vaughn met de tennisracket. En nu krijgen we de kans om het echt te doen! Heerlijk!
Wie zijn jullie inspiratiebronnen en hoe zou jullie muziek het best omschreven worden?
De inspiratiebronnen zijn divers: blues, klassieke muziek, moderne metal en rap/trap. We combineren deze verschillende invloeden en mengen ze tot wat we nu noemen “Darkened Traphop Djentcore”. Wat begon als een grapje, nemen we nu echter serieus haha!
Voor welke band willen jullie graag het voorprogramma spelen en waarom?
Ik denk als we mochten kiezen zou het Polaris, Ten56 of Northlane zijn. Hevige shizzle met een vleugje melodisch ertussen. Dat is ook de lijn die wij proberen te behouden. Zolang de koppekes aan het bougeren zijn zijn wij blij.
Wat maakt jullie anders dan andere bands?
De show. Alles wat wij doen in het leven is voor dat dik half uurtje lawaai op het podium. Of dat nu voor 5 man is, of 500 man, we geven alles op alles. Dat is onze therapie, onze houvast, onze motivatie als de moed een beetje in de schoenen zit. Dus wij gaan ervoor zorgen dat die koppekes bewegen, die voetjes een het tappen zijn, en een smile op de gezichten zetten.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
Een tour van langer dan een week. Onze muziek brengen naar mensen die niet naar een show in België kunnen komen. Een week lang in een van, uren rijden om alles te geven ver van ons eigen bedje.
En wat is jullie favoriete plaat aller tijden en waarom?
Ooooh onmogelijke vraag hahaha! Ik kan alleen voor mezelf antwoorden (Pieter de bassist) en dat moet dan wel Enema of the State zijn van Blink 182. In de Virgin Megastore gekocht in 2000. Ik kwam 20 cent tekort en de madam aan de kassa heeft mij het laten kopen. Heb het toen nog van mijn ouders verstopt wegens Dr Knapp verpleegster op de cover. De drums, geluid van de gitaren, de vuile teksten… heerlijk!
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Het minst mooie aan muziek in het algemeen is hoe je je moet uitsloven om je brood ermee te verdienen. Om ervan te kunnen leven moet je paraat staan om alles op te geven waarvoor je muziek bent beginnen maken.
Het mooiste is dat het de enige echte universele taal is. Iedereen ter wereld kan een vette beat of een machtige riff appreciëren. Een simpele kick/snare kan een hele zaal mensen aan het dansen krijgen. En er is niets zoals het gevoel dat je hebt als een menigte verbonden is door een goed stukje muziek.
