bwaa. records is een Belgisch label dat gevestigd in Gent. Ze zijn al enkele jaren actief maar komen de laatste tijd meer op de radar. De release van Karel Van Deun en Yùrt hebben hier zeker een bijdrage aan geleverd. In één van hun posts op de sociale media deelden ze mee dat ze dit jaar nieuwe releases zullen uitbrengen van vijf Belgische bands. Het leek ons dus meer dan interessant om bij Roel Goovaerts & Victor Van Rossem op gesprek te gaan en meer te weten te komen over de ideologie van deze bezielers van dit geheimzinnige, jonge, Gents label.
bwaa. records is een Gents label, wat heeft jullie ertoe gebracht om een platenlabel op te richten?
bwaa. is zeer ontstaan toen wij beiden waren afgestudeerd, in film en muziek. We waren al langer aan het samenwerken en deelden eenzelfde visie en smaak. Daaruit ontsproot dan spontaan bwaa. als een platform om gezamenlijk ons werk op kwijt te kunnen en te kunnen samenwerken, een overkoepelende instantie waarbinnen onze individualiteit minder de essentie was. Zo konden we zelf dingen maken, uitbrengen en beheren zonder al te veel onze kop te breken over alles daarrond. Of toch op zijn minst gezamenlijk onze kop te kunnen breken over alles daarrond.
Jullie zijn initieel begonnen als een label dat eigen muziek uitbracht. Jullie laatste release is dan weer Karel Van Deuns Zij Ziet Het Zonnige. Hebben jullie ambitie om andere artiesten onder jullie label uit te brengen?
Het album van Karel Van Deun was toevallig bij ons terechtgekomen, al een hele tijd geleden. Na het oprichten van bwaa. vroegen we ons al snel af: stel dat we uitbreiden, wat is het meest waardevolle dat we kunnen doen? Zij Ziet Het Zonnige gaf ons daar een antwoord op: muziek die 15 jaar eerder was opgenomen en nooit uitgebracht, die nog een minimale verspreiding had als mp3 files maar op de rand van de vergetelheid stond.
Van daaruit denken we nu verder: onze ambitie is om muzikanten te ondersteunen die anders mogelijk niet gehoord zouden worden, muziek te helpen verspreiden die anders mogelijk vergeten zou worden. Dat is dan gegroeid naar een groter idee om meer gelijkgestemde mensen onder dezelfde noemer te plaatsen en te fungeren als een collectief. We merkten snel in onze omgeving dat anderen hier ook naar op zoek waren, en eerder organisch groeiden we zo het afgelopen jaar uit tot een muzieklabel. We staan nog maar in onze kinderschoenen, maar hopelijk groeit onze impact.
Hoe zien jullie jezelf als label?
Al is muziek uitbrengen momenteel onze belangrijkste bezigheid, we hebben ons nooit als label gezien. We hopen voornamelijk te kunnen uitgroeien tot een soort community, over meerdere artistieke disciplines heen; een grotere ondersteunende en verbindende organisatie, met liefst ook een eigen fysieke ruimte om mensen in samen te brengen. Er zijn veel ideeën en plannen, maar de huidige focus op muziek is organisch ontstaan vanuit onze eigen omgeving en interesses.
Wat onderscheidt jullie van andere labels?
Moeilijk te zeggen. ‘Onderscheiden van’ klinkt nogal snel als ‘distantiëren van’. Misschien dit: dat wij als oprichters er bewust geen geld mee willen verdienen. Zo creëren we voor onszelf een enorme artistieke vrijheid, aangezien we geen rekening moeten houden met wat commercieel interessant is, en moeten we dus niet te werk gaan zoals meer traditionele labels dat misschien zouden doen.
Wat is het doel van jullie label bwaa?
In de praktische zin dingen maken en mensen helpen dingen maken. De vrijheid van mensen om ideeën te communiceren in een artistiek medium is voor ons een zeer belangrijk basisidee. Als wij daar voor andere mensen iets in kunnen betekenen dan vinden wij dat al zeer waardevol.
In ideologische zin een culturele, grijze zone mee helpen inkleuren. Als we het even ongenuanceerd mogen uitdrukken zien wij dat kunst en cultuur gedomineerd worden door grote extremen: commercieel, waarin 5 miljoen exemplaren voor een euro verkocht worden, tegenover elitair, waarin 1 werk voor 5 miljoen euro wordt verkocht. Een andere tegenstelling is die van professionele tegenover amateuristische kunsten, terwijl in ons ogen professioneel niet noodzakelijk gelijkstaat aan waardevol en vice versa. Parameters voor waarde zijn vaak geld en/of populariteit, terwijl de geschiedenis ons ondertrussen al heeft geleerd dat die zeker niet altijd relevant zijn.
Wij willen dit klimaat van extremen dus op meerdere vlakken ‘mediocratiseren’, aangezien het grootste deel van de kunst die gemaakt wordt commercieel noch elitair is, professioneel noch amateuristisch. Tegelijk lijkt het ons dat dit grootste deel, dat je ten opzichte van de extremen zou kunnen omschrijven als de middelmaat, de minste aandacht krijgt.
Komt daarvan ook de naam bwaa?
Inderdaad, en tegelijk symboliseert het een relativering, een gemoedelijkheid. Ons werk hoeft niet in superlatieven beschreven te worden. We willen niet zeggen “Koop dit want het is fantastisch”, maar “Kijk, dit is iets persoonlijk, misschien kan het voor jullie ook iets betekenen”.
Waarin ligt het verschil tussen een goed label en een commercieel groot label voor jullie?
Wij denken niet noodzakelijk dat er een intrinsiek verschil is. Een groot commercieel label kan subjectief goed of slecht zijn. Een klein alternatief label kan subjectief goed of slecht zijn.
Welke labels vinden jullie zelf interessant en waarom?
Onder andere Anticon, Hubro, Baro, Sofa, Sahel Sounds, Vlek, Canigou. Waarom? Omdat ze elk oprecht hun eigen ding doen, en ook omdat ze aanleunen bij onze muzikale voorkeuren, uiteraard.
Wat vinden jullie belangrijke eigenschappen in de definitie van een goed muziek label?
Oprechtheid, beschikbaarheid, bereikbaarheid.
Op jullie Bandcamp kunnen we zien dat al jullie muziek gratis is te downloaden.
Wij zijn beide opgegroeid in een tijd waarin internet synoniem stond voor vrijheid van informatie.
De globalisering die het internet op dit vlak heeft teweeggebracht was voor onze artistieke opvoeding van onschatbare waarde. Dankzij het internet als informatiebron konden wij in contact komen met zowel field recordings van Afrikaanse stammen tot Amerikaanse underground hiphop. Hierdoor hebben wij de keuze gemaakt om ons eigen materiaal gratis op het internet aan te bieden om het zo toegankelijk mogelijk te maken. Wat andere bands betreft, doen wij dit uiteraard altijd in overleg.
Sinds kort proberen we mensen te overtuigen van het bezitten van muziek – zowel door kopen als gratis downloaden – door het te verwoorden als een “investering in een cultureel pensioen”. Bij streaming, wat tegenwoordig de belangrijkste vorm van muziekbeleving is, leg je alles in handen van een derde partij waar je zelf geen controle over hebt. Worst case scenario: van zodra die derde partij wegvalt hou je niets meer over. Wij vinden het waardevol dat mensen hun eigen bibliotheek cureren en aanleggen, al is het maar in de vorm van een folder mp3’s. Het gratis aanbieden van onze muziek zien we simpelweg als het wegnemen van een mogelijke barrière en een implementatie van onze mening over vrijheid van informatie.
Op jullie website kunnen we zien dat jullie releases, mixtapes en video’s aanbieden. Zijn er plannen om meer video’s uit te brengen?
Zoals gezegd willen we ons zeker niet beperken tot muziek. We brachten ook al een korte documentaire uit, momenteel wordt er gewerkt aan een animatiefilm en een boek. Dat zijn dingen voor de nabije toekomst, hopelijk. Mixtapes zijn gewoon tof om te maken dus dat blijven we zeker ook doen.
Jullie hebben op Facebook aangekondigd dat er voor het jaar 2020 vijf zaken zijn gepland. Kunnen jullie hier iets meer over vertellen of een kleine tip van de sluier oplichten?
We hebben vijf uiteenlopende releases gepland dit jaar: de eerste wordt het derde album van Kabas, dat is zo goed als klaar. Daarna hebben we het vervolg op de eerste Yùrt ep die we vorig jaar uitbrachten. Dan het debuut van Suura, een akoestisch kwartet dat focust op sfeer en textuur en de tweede van Kreis, een trio (accordeon – sax – bas) dat neigt tussen lyrische jazz en kamermuziek. Als laatste van 2020 zullen we solomateriaal van Lennart Heyndels met zijn modulaire synth releasen.
Zijn er specifieke criteria die een rol spelen in de muziek die jullie kiezen om uit te brengen?
Alweer oprechtheid, en eigenheid. Als we muziek doorgestuurd krijgen die we interessant vinden, gaan we zeker contact zoeken. Als blijkt dat we bij een eerste gesprek op dezelfde golflengte zitten, een bepaalde visie delen, dan staat er al niet veel meer in de weg.
Beperken jullie zich enkel tot Belgische muziek of is er de ambitie om buitenlandse artiesten te releasen op jullie label?
We leggen onszelf geen bewuste beperkingen op, maar er gebeuren al zodanig veel interessante dingen in onze directe omgeving dat we niet noodzakelijk verder moeten kijken. Dat gezegd zijnde sluiten wij niets uit.
Vinden jullie dat de Belgische muziekscène zich onderscheidt van andere Europese of niet Europese muzieklanden of niet?
Ik denk dat we hier niet echt een goed antwoord op kunnen geven. Er is geen enkel ander muzieklandschap dat we zo goed (kunnen) kennen als het Belgische, want we zitten er middenin. Het zou makkelijk zijn om, bijvoorbeeld, te zeggen dat de Belgische muziek experimenteler is dan de Italiaanse, omdat je daar op de radio voornamelijk de Italiaanse hits hoort. Maar daarmee weet je nog niet wat er daar allemaal niet op de radio wordt afgespeeld. Daar is het internet dan weer van onschatbare waarde: zo weten we sinds kort dat er in de jaren ’80 veel goeie Italiaanse ambient is gemaakt.
