Wat een klapper zeg, de debuutsingle van Bun, Around The Corner. Wij slepen onze beste gitaren en gingen wat uitleg vragen aan Brecht Vanvyaene, want hij is het.
Je zal de Oasis-vergelijkingen misschien beu zijn, maar we vragen het toch: je was drie toen de Gallaghers eraan begonnen. Wanneer ontdekte je hun sound?
Ik weet eigenlijk niet meer precies hoe ik ze ontdekte, ik denk dat het rond mijn 17 jaar was toen ik een enorme grungefan was. Oasis is geen grunge maar is toch wel van hetzelfde tijdperk en Liam Gallagher zong ook met een bepaalde korrel in de keel die me in de tijd enorm aansprak.
Ik ben de vergelijkingen met Oasis helemaal niet beu, ik vind het een hele eer om met deze geniale artiesten vergeleken te worden. Ik had eigenlijk zelf het nummer Around The Corner geschreven als een ode aan Oasis. Eind 2019 ben ik begonnen met muziektheorie te leren en één van de projectjes die ik mezelf had opgelegd was: schrijf 20 nummers uit van Oasis en kijk wat de gemeenschappelijke factoren zijn in die nummers en probeer ook eens een nummer te maken als Oasis. Ik beweer niet dat ik hun niveau heb bereikt maar je hoort wel zeer duidelijk de bewuste invloeden. (lacht)
Blijf je in hetzelfde gitaargenre of mogen we straks iets geheel nieuws verwachten?
De volgende single die uit zal komen is Two Faced Girl en jullie mogen je aan een behoorlijk ander nummer verwachten. Je zal er sowieso Bun in herkennen maar ik denk niet dat je er nog Oasis in zal horen. Hetzelfde geldt eigenlijk voor heel wat van de andere nummers die ik ook al heb geschreven, het zal sowieso ‘rocken’ maar niet allemaal als Oasis. Ik denk dat als je een mix moet maken van mijn invloeden in Bun, dat je dan ongeveer bij Oasis, Foo Fighters, R.E.M, The Beatles en Kings Of Leon uitkomt.
Is dit nu het einde van jouw andere band, Comet Street?
Ja, Comet Street is volledig gedaan. Het project bleef maar aanslepen en we vonden de motivatie niet meer echt om er mee door te gaan, in november hebben we gezamenlijk beslist om het stop te zetten.
Er hoort een knappe video bij Around The Corner. Hoe kon je Jan Verheyen strikken om mee te doen?
Haha, mijn schoonbroer Tim Vansteelandt (journalist) en ik waren al een eindje aan het brainstormen over een clip bij dit nummer. Er waren een paar maffe ideeën maar deze leek wel leuk om te doen en de enige haalbare optie omdat we namelijk tien dagen voor de single uit zou komen de knoop maar hadden doorgehakt. Dus tien dagen voor de release zijn we beginnen denken aan personen die in de clip konden komen en nadat ik al een behoorlijk lijstje had samengesteld zei Tim dat hij nog wat Bekende Vlamingen miste. Uiteindelijk heb ik via Facebook nog een paar BV’s proberen te contacteren maar tevergeefs, ze waren zeer vriendelijk maar hadden het te druk (waar ik alle begrip voor heb). Toen stelde Tim dat hij de contactgegevens had van Jan Verheyen en Jan heeft daar meteen op geantwoord en de dag erna konden we bij hem langsgaan om hem te filmen. Hopelijk wordt deze man nu niet dagelijks overspoeld met aanvragen om mee te doen in de videoclips van onbekende bands. (lacht)
Hoelang ben je eigenlijk al met muziek bezig?
Ik denk dat ik op mijn elfde gestart ben met gitaarlessen in Drums&Co in Gits en vond het al erg leuk om te doen maar was er nog niet bezeten van. De echte ambitie en passie is eigenlijk gekomen rond mijn zestien jaar en sindsdien heb ik dat eigenlijk niet meer losgelaten; het is mijn enige doel geworden in het leven.
Wat deed je qua opleiding, jobs?
Ik heb eigenlijk altijd al een beetje mijn weg moeten zoeken in het gewone leven omdat mijn enige ambitie in feite muziek maken is. In de middelbare school heb ik zes verschillende studierichtingen gedaan en ben ik één jaar blijven hangen. Daarna moest ik gaan werken maar had echt geen flauw idee wat ik wou doen, dus had ik maar beslist om net als mijn vader zelfstandig te worden en mee te gaan in de bouw. Ik vond het erg leuk om met hem samen te werken omdat we altijd een hele goeie band hebben gehad maar ik haatte het om van zes uur ’s ochtends tot zeven uur ’s avonds werk te gaan doen dat mij niet interesseerde en zo ook bijna geen tijd meer had om muziek te schrijven.
Na een jaar had ik beslist om net als mijn beste vriend Jelle Tommeleyn muziek te gaan studeren aan Jazz Studio in Antwerpen maar dat bleek jammer genoeg ook niets voor mij te zijn. De ‘regels’ en alle theorie die rond muziek hingen interesseerden me toen niets en ik ben dan ook gestopt. Mijn toenmalige vriendin vroeg me waarom ik niet gewoon deeltijds ging werken en ik had daar eigenlijk nog nooit over nagedacht. Ondertussen drie deeltijdse jobs later werk ik nog steeds deeltijds en ik werk minstens 50 uur per week aan muziek.
De single krijgt aandacht op buitenlandse sites. Steekt Bun straks grenzen over?
Het is erg leuk dat verschillende buitenlandse sites al een recensie schreven over mijn debuutsingle! Ik doe er alles aan om mijn droom en mijn leven eindelijk van start te laten gaan. Ik droom er ondertussen al dertien jaar van en geef nu echt alles van mezelf om dit ooit te kunnen bereiken.
Wat brengt de toekomst voor Bun?
Nu ga ik nog twee singles releasen voor ik begin op te treden rond midden mei. Daarna wil ik iedere maand een single blijven uitbrengen tot het publiek hopelijk zit te wachten op een album. Verder in de toekomst hoop ik op een grote fanbasis die mij toelaat om voor de rest van mijn leven muziek te kunnen schrijven, touren en te kunnen leven van muziek zonder het nog te moeten combineren met andere jobs. Ik hoef helemaal niet rijk te worden (dat is trouwens ook heel moeilijk als muzikant), geld interesseert mij eerlijk gezegd niet echt maar je hebt het helaas nodig om te kunnen leven.
