Archie X is een funky Belgisch popduo met een krak voor heldere productie en catchy ‘riffkes’. Bestaande uit Charline D’Hoore en Tom Lodewyckx zijn ze geen vreemdelingen. Charline ken je misschien nog van The Voice. Tom heb je al gehoord, maar misschien nog niet gezien. Hij is namelijk livemuzikant bij The Voice, maar ook bij Clouseau, Liefde Voor Muziek, Ozark Henry…. Om nog maar te zwijgen van zijn productiewerk bij namen als Laura Tesoro, Tom Helsen, K’s Choice… De lijst blijft zo lang doorgaan als onze vingers het typwerk aankunnen. Oh ja, en hij is ook gitaarleerkracht bij KASK. Onlangs werd hun debuutsingle Loud Boy bij ons hartelijk verwelkomd. Wat komt daarna en waar zijn ze nu mee bezig? Leef niet langer in nieuwsgierigheid. het antwoord op die vragen en vele meer vind je hieronder.
Jullie hebben elkaar ontmoet bij The Voice. Hoe ging dat precies in zijn werk?
Tom: De allereerste keer was eigenlijk nog voor de liveshows. Dan zijn er workshops. Nog voor ze mogen meedoen aan het programma, moeten de kandidaten een aantal testen en fases door. En in de laatste fase voor ze naar het programma mogen, komen ze ofwel bij mij terecht ofwel bij Hans. En jij was die dag bij Hans. Ik zat beneden in’t kot bij Hans te werken en ’t was iets met gitaar. Er riep toen iemand naast mij: “Ej, kom es kijken, wat vindt gij het beste, zo of zo” en dan heb ik u voor het eerst daar gezien. We waren aan’t twijfelen welk liedje je ging doen en wat aan’t zeveren tegen mekaar, maar allez, toen was er nog niet echt meer dan dat, zeg maar. Dan had je nog de knockouts?
Charline: Ja, je hebt de blind auditions en dat ging heel goed voor mij. En de volgende ronde waren de knockouts. Dan sta je met drie op het podium en mag er maar één door. Net voor dat ik op moest met de andere twee kandidaten, keek ik naar boven. “Hey!” hoorde ik Tom zeggen vanuit het podium (ofja, live orkestbak ding). Tom zei: “Hé ik kom wel in u groepeke spelen als ge deruit ligt.” Ik zeg “Ah da’s goe daar hou ik u aan”. Dan kwam ik op het podium en lag ik eruit. Daarna, toen de hele show gedaan was, komt iedereen in de foyer napraten. Dan kwam Tom naar mij en die zei: “Ik meen da wel he. Stuur eens wat demo’s naar Tom Helsenor.” Dan had ik dat gedaan en hebben we een datum geprikt om eens af te spreken en dat was direct hier in de studio. We zijn direct begonnen met liedjes maken en dat klikte heel goed. Dat lukt heel goed samen.
Wat viel er je zo op aan Charline dat je haar aansprak?
Tom: Meteen eigenlijk bij haar workshop al. Dat was iets dat ik hoorde, iets wat heel zeldzaam is bij een zangeres/muzikant, een soort eerlijkheid. Je wordt als luisteraar gedwongen om te luisteren naar de tekst. Dat is een soort vertellende kracht die weinig mensen bezitten. En zij heeft da echt ongelofelijk. Ze denkt niet na. Ze zingt en vertelt dat verhaal en je moet luisteren naar de tekst.
Charline: Mooi hé! Ja lief hé!
Loud boy was een opmerkelijk debuut. Wat komt erna? Hoe ver staan de plannen al voor nieuwe nummers?
Tom: We hebben wel al het één en het ander klaarliggen. Het goede is wel: we zijn heel blij met onze platenfirma. Warner heeft een heel strategisch plan. Die zijn slim met wat ze wanneer doen. Wij hebben al snel de neiging van “Ja we hebben iets klaar! We hebben iets klaar! We willen uitbrengen!” Zij zijn “Nee we gaan eerst dat doen.” Ze houden ons wat tegen en dat is goed.
Charline: Mocht het aan ons liggen waren ze al allemaal uit, maar da’s misschien niet zo goed op business of marketing vlak.
Tom: Nee, het is goed dat we mensen hebben die zich daarmee bezighouden. Dan kunnen wij ons rustig focussen op muziek maken. Maar we hebben eigenlijk best wel wat liedjes af.
Charline: Een stuk of zes.
Tom: Een stuk of zeven denk ik zelfs. En dan bedoel echt ik af voor productie. We zijn aan’t schrijven hé. Het probleem is natuurlijk, in deze periode proberen wij normaal gezien veel af te spreken om dingen te kunnen maken. Nu is het de eerste keer dat we elkaar zien sinds een tijdje vóór de lockdown. We voelden al “die cijfers dat komt niet goed.”
Charline: Ja inderdaad, we gingen voor de eerste keer met de hele band ons repertoire oefenen, filmen en online zetten.
Tom: Zo’n repetitie/promomateriaal met de full band spelen.
Charline: Maar dat is dan ook jammer genoeg niet kunnen doorgaan. Dus we zitten nu even een beetje op stop, maar ik heb wel de indruk dat we heel snel goeie liedjes kunnen maken.
Tom: We kunnen hier perfect ook schrijven. Ik zie zo goed als niemand anders, ik hoor niemand anders. In principe mag je muziek maken met 10m² per persoon en dit kot is 20m², dus we kunnen muziekskes maken hé.
Is het idee om van die zeven nummers een album te maken of beginnen met een ep?
Tom: Het plan is eigenlijk om eerst drie singles te doen en dan in een later stadium die drie singles, samen met wat andere, oftewel op een album ofwel op een ep te zetten. We zijn er nog niet aan uit wat we het beste vinden. Het maakt mij in principe niet zoveel uit in welke volgorde we de releases doen, zolang het maar bij elkaar past en dat het een verhaal heeft.
Charline: ’t Is da. De eerste paar zullen wel singles zijn, wat misschien wel goed is qua bereikbaarheid dat je op één single kunt focussen. Het volk zo wat warm maken voor een album of een ep. Daar zijn we eigenlijk nog niet aan uit.
Tom: Als dat komt, een album of ep, dan zal dat waarschijnlijk niet vóór eind volgend jaar zijn. Eind dit jaar of begin volgend jaar misschien een tweede single en dan nog één vlak voor de zomer ofzo en dan een ep. Maar daar zijn we eigenlijk nog niet uit.
Over wie/wat gaat Loud Boy? Heb je je gebaseerd op een persoon die je kent? Of is het meer een algemeen idee?
Charline: Het is denk ik meer een algemeen idee. Tom begon met een baslijntje en toen dachten “oké da’s heel tof daar kunnen we wel echt iets mee.” Dan eens beginnen met een cool loopje maken en toen was het “oké over wat gaan we het hebben. Efkes nadenken. Goh ja, misschien, die baslijn is nogal opeisend, dus misschien over een luide kerel die het volk opeist in een café ofzo?”
Tom: Dat type die zo altijd de “center of attention” is. We hebben allemaal in onze omgeving wel één of twee mensen die zo zijn.
Charline: Maar niet per sé iemand dus. Ik denk dat het gewoon plots een idee was “ah zo’n luide gast” en dan gaan we daar op verder. Het is dan uiteindelijk wel specifieker geworden naarmate we naar de brug gaan. Het refrein gaat over het nadeel aan zo’n luide gast zijn bijvoorbeeld. Maar niet per sé iemand, sorry!
Charline, wat gaf uiteindelijk de doorslag om over te schakelen van geneeskunde naar fulltime muziek? Ik neem aan dat dit geen evidente keuze was.
Charline: Zeker niet! Ik ben doorheen heel mijn middelbaar gegaan met het idee dat muziek suuuper belangrijk is voor mij. Dat is echt mijn passie, maar ik ga wel geneeskunde doen. Op een bepaald moment, ik zat echt al even in de geneeskunde, begon ik meer en meer productie demo’s en liedjes te maken en dat was het enige waar ik nog mee in mijn hoofd zat. De lessen waren, tja, lessen… maar als ik naar huis ging was het muziek dat ik op mijn computer bekeek. Ik heb YouTube leeg gekeken, alle tutorials die er waren. Heel veel mee bezig geweest. En uiteindelijk – het is misschien een beetje cliché – maar The Voice was een heel belangrijk moment. Na die blind auditions had ik zoiets van “dees is zó cool”. Iedereen achter de schermen en op het podium, dat waren allemaal zo’n lieve mensen. Ik had het gevoel dat dat een plaats was waar ik me thuis voelde.
Uiteindelijk liep het wat stroef in geneeskunde. Dan heb ik mijn liefje leren kennen en zij zei: “Het is denk ik nú dat ge het moet doen. Als ge het nu niet doet gaat ge het blijven uitstellen, ge zit dan al te ver in geneeskunde.” Ik zat dan al in mijn derde/vierde jaar. Ze heeft op mijn laptop de KASK-website voor mijn neus geschoven. “Schrijf u maar in.” Zo is het gelopen. Ik ben dan veranderd. Het was niet evident, maar aan de andere kant heel logisch.
Ongelofelijk lief van uw vriendin om u zo te steunen daarin!
Charline: Ja dat is echt! Ze zei gewoon: “Ik zie dat ge ongelukkig zijt daar, dusja.” Ik durfde het zelf niet doen. Zij heeft me daarin heel hard geholpen, wat super is. Nadat ik die studie ben beginnen volgen zei iedereen: “Je bent superhard opengebloeid, je bent kei gelukkig geworden.” Het is echt het beste dat ik ooit gedaan heb.
Tom, wat is tot op heden één van de leukste/mooiste muzikale projecten waar je aan meegewerkt hebt? Naast Archie X, uiteraard. Wat gaat je zeker bijblijven?
Tom: Nu vraag je me om te kiezen tussen allemaal leuke projecten. Wat is nu het leukste. Er zijn voor mij twee soorten projecten. Je hebt de dingen dat je doet als een soort lid van een band, waar je een clubje mee vormt. Zoals bij Clouseau, of K’s Choice, da’s ook een soort bende. Je bent samen op de baan, je gaat op toer, je kruipt op een bus en je stinkt samen, je doet alles samen.
En dan heb je anderzijds werk dat je doet als sessiemuzikant. Bijvoorbeeld The Voice of Liefde Voor Muziek. Dat zijn supertoffe projecten. Ik doe dat heel graag, maar dat is mijn job hé. Ik vind dat heel leuk. Ik heb het schoonste beroep ter wereld, vind ik. Maar dan ben je een soort “gun for hire”. Ik speel in de studio bijvoorbeeld een plaat in voor Bart Kaëll. Niet dat ik per se het gevoel heb dat ik met Bart Kaëll live op de baan ga gaan, omdat dat mijn soort muziek gewoon niet is. Maar ik doe dat wel graag. Ik vind dat heel tof om te doen. Da’s meer een ambacht, zou ik zeggen.
Dan heb ik de projecten waar ik deel uitmaak van een band, waar ik zelf mee nummers schrijf, arrangementen schrijf, waar ik deel uitmaak van het geheel. Dat zijn de leukste dingen. Bijvoorbeeld op een groot festival gaan spelen, met K’s Choice in het sportpaleis mogen staan, met Closeau op Werchter staan, met Tom Helsen… Dat zijn de schoonste momenten uit mijn leven, en niet per sé uit mijn carrière. De rest is meer mijn carrière. Het is soms meer plezier maken dan werken.
Maar dit, wat ik nu doe (Archie X) is voor de eerste keer…. nee niet de eerste keer, ik heb ook nog een bandje gehad waar ik mee zong en muziek uitbracht, maar da’s 20 jaar geleden en dat was een beetje in de nu-metal stijl. Ik ben door Charline een heel andere muzikale weg ingeslagen.
Charline: [Kijkt geflatteerd in de camera]
Tom: Ze heeft mij heel veel muziek laten horen die ik ervoor niet kende. Hoewel ik in het genre wel dingen kende, maar er waren toch een hoop dingen die mijn ogen deden open gaan. Tijdens de eerste sessies die wij samen deden was ik een soort producer en zij de zangeres, we maakten samen muziek en ik maakte muziek voor haar. Eigenlijk was dat niets voor ons. Tot we na drie liedjes iets hadden van: “Zouden we geen groepje beginnen?”
Charline: Lets do it together!
Tom: Zij zei dat eigenlijk tegen mij. Ik had zoiets van: “Jamaar, ben ik niet te oud voor u?”
Charline: No way, da’s zo stom.
Tom: En nu zijn we met tweeën en das heel plezant!
Charline: We doen het ook samen. ’t Is echt niet van “gij zijt de producer”.
Tom: Neenee, Charline doet heel veel productie en ik ben niet de grote zanger, maar we schrijven alles wel samen.
Charline: Voila! Dus dít – Archie X – is het leukste, dat is wat hij zegt!
Is de naam Archie X een speling op jullie namen?
Charline: We hadden wat moeite met de naam, want we waren begonnen met het idee dat we “Charles” zouden heten omdat Tom mij Charles of Sjarel noemde. En dat paste schoon. Het was redelijk out there en kort. Naarmate het concreter werd en we iets gingen uitbrengen, was er een moment (redelijk laat al) dat er dan plots de Waalse…
Tom: Iemand die The Voice heeft meegedaan in Wallonië heeft een project gelost in België: “Charles”.
Charline: Ja, exact dezelfde naam. Toen zijn we beginnen zoeken naar een andere naam. Wat er zo tof is aan Archie is dat het wat dezelfde vibe heeft: zo’n beetje een jongensnaam die wat lijkt op Charlie. En dan X erachter omdat Lodewyck-x met een X is.
Tom: Archie betekent in het Engels ook oprecht. Dat is wat ik daarstraks zei. De manier waarop zij zingt is heel oprecht waardoor je móet luisteren. En dat vonden we heel tof.
Charline: Initieel was dat inderdaad het grootste. Dat past, dat klinkt wat hetzelfde, dat rolt goed van de tong, dus komt goe. Dan zijn we daar direct voor gegaan.
Wie zijn jullie grootste artistieke inspiraties? Naar welke muziek luister je en denk je: “Ik wil deze elementen graag meenemen”?
Tom: We krijgen die vraag soms nog en mijn eerste antwoord is altijd: zo weinig mogelijk. Ongetwijfeld is er een hele hoop muziek die mij inspireert en is er een hele hoop muziek waar ik naar luister en waarvan ik elementen in mij opneem. Maar waar we proberen een regel van te maken is: als we een schrijfsessie gaan doen, niet vlak ervoor gaan luisteren naar andere muziek. We proberen uit de stilte te vertrekken, zodat je elke keer een zo eerlijk mogelijk iets maakt. En het kan wel zijn dat, als ik een dag later in de auto iets opzet van Jon Bellion, wat niet zo heel ver ligt van wat wij doen, dat ik iets heb van: “Aaah tof klankske. Tof weet-ik-veel, strijker-ideetje of loopje” of zoiets, en dat je dat eruit pikt en zelf iets mee gaat maken. Maar op het moment zelf probeer ik er niet terug naar te luisteren. Want als je dat doet ga je het te veel namaken, en dat willen we niet.
Charline: Ja de invloeden zijn er, maar je mag dat niet te rechtstreeks gaan pikken. Dan wordt het niet meer het soort-van “eerlijke onze”.
Tom: En dat duurt vaak veel langer. We zijn daardoor wel heel lang bezig aan nummers. Je moet echt zoeken naar iets dat werkt, terwijl vaak, als je iets neemt dat al werkt en je daarvan vertrekt, het veel sneller gaat en dat je veel sneller een cascade krijgt van allemaal dingen die gaan werken. Ons proces duurt daardoor veel langer, maar is wel…
Charline: Leuk!
Tom: … eigen.
Stel dat je een oneindig budget had om een videoclip mee te maken. Waar ga je het meeste geld aan uitgeven? Wat zou je er zeker insteken?
Tom: Oh da’s een moeilijke vraag! Daar moet ik eens goed over nadenken.
Charline: Ohlalala… Je gaat twee verschillende antwoorden krijgen, dat weet ik nu al.
Tom: Ik wil allemaal grieten in bikini dan. Gij ook!
Charline: [lacht] Ik ook ja, das waar. Dat is niet men nummer één. Nee: visuals. Ik denk dat dat het coolste is. Als je zo echt een soort van sci-fi verhaal kunt creëren.
Tom: Ja ik zie het wel, ja
Charline: Oké, ik zit er toch niet super ver van.
Tom: Ja, zo’n Star Wars…
Charline: Ik heb al heel veel toffe videoclips gezien en de leukste vind ik altijd die waarin er ook een beetje computer en CGI aan te pas komt. Da’s keicool, maar dat kost superveel geld als je dat wil goed doen. En heel coole kostuums ook!
Tom: Ja das waar, van die megaclips die bijna een film zijn.
Charline: Dat vind ik keicool. Maar je weet dat er superveel geld aan te pas komt, geld dat wij op dit moment nog niet hebben. Maar “a girl can dream”.
Tom: En hij heeft gezegd oneindig, dusja…
Charline: Ja tuurlijk ja. Het is jouw fout dat we erover bezig zijn!
Sorry.
Facebook / Spotify / Instagram
