Uboa zet op de Bandcamp pagina van haar project dat ze Catgirl Death Industrial maakt. Xandra Metcalfe is haar echte naam en ze is sinds 2010 actief om de Australische ondergrond in een diepe depressie te storten. Met albumtitels als The Origin Of My Depression en All The Dead Melt Down As Rain kunnen we dan ook niet van een vrolijke Française spreken maar van een dame die met volle overtuiging haar zin doet en muziek maakt die als een catharsis voor haarzelf werkt en met een beetje geluk ook voor anderen weldoend kan zijn als mentale uitlaatklep.
De heren van Whitehorse zijn al jaren met haar bevriend en besloten om een album met haar te delen. Eerder kwam er al eens een cassette uit bij Tartarus waarop ze het bandje deelden met The Body en dan weet de goede verstaander meteen dat de een band is die het woord “heavy” op het voorhoofd heeft staan.
Whitehorse is afkomstig uit Melbourne en vermaalt elk doommonster tot meedogenloze sludgefestijnen sinds 2004. Ondanks de vele bezettingswissels doorheen de carrière van de band, blijft de kwaliteit van het gebrachte hoog, zelfs binnen het overvolle doom en sludgeweld. De twee lange stukken die ze aanleveren voor deze cassette waren gewoon op de plank blijven liggen en krijgen nu alsnog het levenslicht te zien en dat is maar goed ook. Wat een riffs, wat een sfeer, wat een donkerte, wat een feest laten ze ons horen met de nummers Wringing Life en The Wait.
Echt kennen deden we de band niet maar op basis van wat we hier te horen krijgen gaan we zeker op zoek naar eerder werk. We hoorden de laatste tijd immers weinig doom en sludge van dit niveau en het is nu ook weer niet dat beide genres hier ten huize niet geregeld passeren. Om de vingers bij af te likken, zo goed is Whitehorse op deze release.
Uboa is al even zware en zwaarwichtige koek die helemaal in het straatje ligt van bands als voornoemd The Body maar ook liefhebbers van bijvoorbeeld Uniform en Pharmakon horen de fratsen van deze dame eens door hun oorgangen te persen, te rammen zelfs. Noisefestijnen in een bedje van overstuurde geluiden en een schreeuwerige stem die al het zand uit de woestijnen doet opschrikken van schaamte, zo heftig komt Uboa over in de vijf bijdrages die ze aanlevert. Korte nummers zijn het veelal die het moeten hebben van hun intensiteit en niet van enige finesse. Overdonderend en zwaar op de maag, dus het adagio van haar death industrial klopt als een stuk roestig metaal.
Facebook Uboa – Facebook – Facebook Tartarus
