In 1976, een jaar na de oprichting van de band, werd de belangrijkste line-up van Motörhead gevormd. Bekend als het Three Amigos-tijdperk van Motörhead, bundelden Lemmy (bas/zang), Fast Eddie Clarke (gitaar) en Philthy Animal Phil Taylor (drums) hun krachten, en begonnen ze aan hun buitengewone reis naar de top van de hardrock elite.

In augustus 1976 vestigde de band zich in de legendarische Manticore Studio van Emerson, Lake & Palmer in Fulham, om te repeteren en de nieuwe line-up te presenteren. Terwijl ze daar waren namen ze voor de allereerste keer samen nummers op en nu, 49 jaar later, is deze lang verloren gewaande tape weer opgedoken, afgestoft en in al zijn rauwe glorie gerestaureerd, om het 50-jarige jubileum van de baanbrekende hardrockband te vieren.
Het is heel surrealistisch, zelfs ongelooflijk dat er een halve eeuw is verstreken sinds die cruciale periode in 1976. Net zo opmerkelijk, vooral voor degenen die zich herinneren hoe Lemmy op de ‘fruit machines’ in de Londense pubs sloeg of als de meest buitengewoon toegankelijke rockster die hij van die tijd was, is de beklimming van deze altijd nederige man tot Mount Rushmore-achtige onsterfelijkheid, als hét ultieme icoon van de rock-‘n-roll, en dit ondanks het feit dat hij helaas al bijna tien jaar geleden is overleden. Lemmy zelf zou er zeker eens goed mee gelachen hebben.
De hardnekkige strijd die Motörhead moest leveren in de eerste 4 van hun 50 jaar, is goed gedocumenteerd en de bijna toevallige release van dit album, en de omstandigheden waaronder het werd opgenomen, presenteren een voorheen nauwelijks bekend nieuw element in de geschiedenis van de band uit die tijd, toen de toekomst er somber uitzag als de gebeurtenissen niet een andere wending hadden genomen.
Een deel van dat vroege verhaal ging over een weinig genoemde man genaamd Frank Kennington, die roadie was voor The Who voordat hij in het management stapte en kortstondig het worstelende Motörhead onder zijn hoede nam. Eén van Kenningtons stappen die hij zette was het boeken van het trio in de omgebouwde ABC-bioscoop aan Fulham Palace Road, die dienst deed als het hoofdkwartier van de prog-supergroep Emerson, Lake and Palmer, dat bekend stond als Manticore. Vernoemd naar het mythische beest uit de Perzische folklore dat hun albumhoezen sierde, was Manticore een ‘one-stop-shop’ voor bands. Het gebouw huisvestte kantoren, terwijl de grote zaal zonder zitplaatsen een handige soundstage bood voor bands om te repeteren. Motörhead was in Manticore gevestigd en nam hun set op in Ronnie Lane’s mobiele studio, die werd bediend door Ronnie’s vertrouwde maat Ron Faucus.
Faucus deed prima werk met het vastleggen van Motörheads ontluikende, rauwe kracht en de hogesnelheid aanvallen op nummers die in hun live-set zouden blijven tot 1979. Deze verouderde tapes werden terug tot leven gewekt door Motörheads jarenlange medewerker Cameron Webb in de Maple Studios in Californië, en werden gemasterd door Andrew Alekel in Bolskine House in Los Angeles. Het resultaat is een waarlijk historisch moment in de evolutie van de beste heavy iconen van de hardrock, waarbij een vitaal deel van de evolutie en geschiedenis van Motörhead voor het eerst in de openbaarheid wordt gebracht.
The Manticore Tapes zijn verkrijgbaar als een deluxe bookpack met een dubbel-lp en 7″, één enkele lp, een cd en een digitale versie.
De deluxe bookpack bevat dus een extra lp, Live: Blitzkrieg on Birmingham ’77 (11 nummers) en een 7″”-bonus met twee niet eerder uitgebrachte nummers: Live At Barbarellas Birmingham in 1977. Er is ook een 24 pagina’s tellend boekje bij met liner notes van Kris Needs, een vaste Motörhead-medewerker. Dit stukje muziekgeschiedenis is een absolute must have voor alle Motörhead fans!
Facebook – Instagram – Spotify