Dermate enthousiast waren ze, de heren van het Australische Hence Confetti, over hun nieuwe, zes nummers tellende plaat, dat ze al maanden geleden vroegen om de plaat van enige woordenbrij te voorzien en tegelijk verwarring stichtend omdat ze een klein foutje hadden gemaakt. Ze waren zich van jaar vergist en zo lieten we het allemaal maar wat rondslingeren en kwam het er maar niet van, een release van een jaar geleden nog bespreken, dat is namelijk lastig. Nu blijkt echter hun kleine misstap want hier is ze dan, fysiek op het tijdstip dat het altijd al werd bedoeld. Een stevige portie hedendaagse alternatieve metal die we in grote lijnen wel kunnen pruimen.
Bandleider Rowland Hines speelde eerder bij de band Mish, waarmee hij in 2017 het album Entheogen uitbracht bij hetzelfde Bird’s Robe dat nu zijn nieuwe project onder de vleugels neemt. Met zijn vieren zijn ze. Gareth Dwyer (gitaar), Adam Golsby (drums), Nathan Russell (bas) en uiteraard Hines, die gitaar en brulboei speelt. De muziek blijft ergens hangen tussen progmetal en mathrock, waarbij ze van dat laatste vooral de complexiteit overnemen en het gieten in loodzware riffs en power, een metalband waardig.
Elk van de zes stukken klinkt meer dan behoorlijk en ook de stem van Hines, als hij tenminste goed door gromt, past prima. De fragmenten waarin hij clean zingt zijn echter totaal niet aan ons besteed. Dan begint het namelijk allemaal teveel als sprookjesachtige gothmetal te klinken en daar hebben we nogal een hekel aan eigenlijk.
De band wil zich graag meten met een band als Today Is The Day, maar daar zijn ze toch nog een maatje te klein voor. Liefhebbers van bijvoorbeeld The Devin Townsend Project en bij momenten ook Mastodon (al speelde die band wel een niveau hoger natuurlijk) kunnen dit Hence Confetti zeker eens uitproberen. Ontgoocheld zullen ze niet worden, want als visitekaartje is dit schijfje een mooie introductie van waar deze band voor staat.
