Als we een album onder ogen krijgen waarop Gareth Davis, een intussen meer dan gerenommeerd bespeler van de basklarinet, samenwerkt met Robin Rimbaud / Scanner, dan is onze nieuwsgierigheid meteen gewekt.
Beiden hebben onafhankelijk van elkaar doorheen de jaren een stevige reputatie opgebouwd. De Brit Davis resideert momenteel in Nederland en kent geen genregrenzen. Hij speelt zowel klassieke composities als improv, werkte dan ook samen met bijvoorbeeld The Arditti Quartet en Elliot Sharp. Ook met Scanner pakte hij eerder uit, op het album Footfalls (2019, Miasmah). Beide Britten hebben aldus een verleden samen en dat maakt deze nieuwe samenwerking een stuk gemakkelijker.
Elektronica en bewerkte geluiden van een basklarinet, het zorgt voor vuurwerk op Songlines. De heren kiezen er niet voor om elkaars klanken met elkaar te laten versmelten. Ze kiezen er eerder voor om ze tegen elkaar aan te laten schuren, te laten wrijven, worstelen, uitdagen, een beetje laten botsen om zo tot een onvoorspelbaar geluidspalet te komen.
Waar drones en ambient om de hoek loeren, weten beiden net door hun aanhoudend onverwachte erupties en interrupties de twee stukken, elk een plaatkant vol, boeiend te houden. Scanner zet daarenboven volop zijn field en found recordings in en dat zorgt voor veel kersen op de taart. Monika Bugajny mag mee klarinet spelen op de plaat, al is het niet zo evident om te weten te komen wie wat precies doet. Het is het geheel dat telt, het samenwerken en samenvloeien ondanks het zoeken naar tegenpolen en lichte tikjes.
Het is ook een plaat die helemaal anders in elkaar steekt en anders luistert dan de doorsnee drone en dark ambient plaat en daarvoor alleen al is dit een meer dan geslaagde release.
