HouseMan, Dr. K en W. Jones zijn drie muziekmaniakken die alle muziekjes door elkaar gooien met als resultaat People In Houses. Te zien op het Gentse showcasefestival Waterfront (4 en 5 oktober), maar vooraleer u een plaatsje zoekt voor het podium (watch those videos!) een gesprek over wie en wat ze zijn of doen…
Kunnen jullie jezelf eens voorstellen?
People in Houses bestaat uit HouseMan, Dr. K en W. Jones. Het is niet omdat we niet kunnen rappen dat we geen coole bijnamen zouden mogen hebben!
Hoe moeten we jullie muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
HouseMan begon als gitarist en singer-songwriter maar richtte ooit in een vlaag van zinsverbijstering een 20-koppige balkanfanfare op. Daar leerde hij componeren, arrangeren en (wegens altijd trompettisten te kort) trompet spelen. Na een jaar of 10 om den brode bij deze en andere bezettingen te toeteren verkocht hij zijn trompet en ging weer songs schrijven. Ditmaal samen met Dr. K, een wat meer begenadigde trompettist en collega uit de fanfaretijd. Omdat alle nummers driestemmig bleken belde Dr. K. naar een ouwe kennis, zanger en gitarist W. Jones, die al van in de peutertuin bluegrass harmonieën tussen zijn boterhammen had gekregen. Daarmee was de bezetting compleet, het instrumentarium is sindsdien wel nog dermate uitgebreid dat we helaas niet meer met de fiets kunnen gaan optreden. Enkele vroegere en huidige projecten: Moustash, Rat Ka Bay Bal, Brazzmatazz, HouseMan & Lee, Radio Negra, Dr. K’s OK Band, Old Salt, Strograss, Kleinkunstcollectief, …
Wanneer besefte je dat muziek spelen je passie is?
Op het eind van de vorige eeuw. Maar we worden er nog elk optreden aan herinnerd in die fenomenale seconde ademloze stilte tussen het laatste akkoord en de eerste klap.
Door het digitaal tijdperk kwamen we nog nooit zo veel in contact met bands als nu, zodanig dat het moeilijk wordt om door het bos de bomen te zien? Hoe kun je opvallen of denk je dat kwaliteit sowieso komt bovendrijven?
Buiten komen en gaan spelen is het enige wat telt. Digitale aandacht is zo versnipperd dat live de enige manier is om te zien wat je waard bent. Zoveel mogelijk spelen en mensen raken is de weg die wij kiezen. Of het de goede manier is zien we dan wel.
Waterfront is een Belgisch showcasefestival. Wat maakt de Belgische muziekscene uniek denk je, of is die helemaal niet uniek? Heb je bands waarvan we vinden dat we absoluut naar ze moeten uitkijken?
België heeft veel sterke groepen met goeie ideeën, maar dat hebben andere landen ook. We zijn niet nationalistisch, de Belgische muziekscene is uniek zoals je moeders keuken uniek is. Je bent ermee opgegroeid en ze heeft je smaak mee bepaald, maar eens je het huis uit bent besef je dat er nog meer interessante manieren bestaan om vol-au-vent te maken. Op WTFF zijn binnen ons genre Tin Soldiers in the Underwoods en Strograss sterk aan te raden!
Wie zijn voor jullie inspiratiebronnen en hoe zou je je muziek zelf omschrijven?
Dr. K en W. Jones zijn hier nu even niet, dus dit is een onvolledige lijst: Crosby, Stills & Nash, Simon & Garfunkel, The Tallest Man On Earth, John Martyn, Nick Drake, Jackson C. Frank, Pentangle, John Fahey, Leo Kottke, Tim Buckley, Leonard Cohen, Donovan, Bob Dylan, 16 Horsepower, Calexico, Punch Brothers, Fleet Foxes, Father John Misty, Gregory Alan Isakov, Joe Purdy, John Prine, Iron & Wine, Milk Carton Kids, Townes Van Zandt, Phosphorescent, Wood Brothers, The Wild Reeds, Calexico, Vic Chessnut, Lou Reed, Elvis Costello, Neil Young, The Band, G. Love & Special Sauce, Middle Brother, Sufjan Stevens, … (Sorry, mijn Spotify stond nog open. We maken Europese americana: de fingerpicking en de samenzang minus de paarden en de Chevrolets, plus een eclectisch Europees geluid en teksten waarin je kan verdwalen.
Voor welke band zou je wel eens graag het voorprogramma willen spelen en waarom?
The Tallest Man On Earth in de hoop dat er er wat van zijn eindeloze energie, focus en mededogen aan ons blijft kleven. En ook omdat hij op 12 november in de AB speelt en dat wel een leuke plek zou zijn om te spelen!
Wat maakt jullie anders dan andere bands denk je?
We brengen met ons drieën een instrument of 10 mee, van chromaharp over resonator en suitcase-drum tot Indisch harmonium. En we bespelen die allemaal rond 1 microfoon. Maar het voornaamste is de driestemmige samenzang, gelijk Crosby, Stills and Nash vóór het ontbijt.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
We hebben nu een booker gevonden voor Nederland, maar we zoeken nog iemand om ons in België te vertegenwoordigen. Anders moeten jullie binnenkort altijd ver rijden om ons te zien! En op een gegeven ogenblik zullen we toch eens enkele nummers gaan opnemen ook!
Welk album kunnen jullie op repeat beluisteren?
Als je het niet op repeat kunt beluisteren is het niet erg de moeite. Maar kom: Who Will Be Next van Joe Purdy is recent wel grijsgedraaid.
En wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Pink Floyd’s Dark Side of the Moon, maar dat hangt nogal samen met enige jeugdherinneringen.
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en waarom?
Met een 1942 Gibson J-45. Ik hou van mensen, maar 8 uur is lang.
