Je kreeg twee weken geleden onze buitenlandse tips voor W-Festival, maar nog liever zetten we alle Belgische bands toch even in het licht voor jullie. Maar liefst 22% van de groepen zijn inheems en het zou W-Festival niet zijn, moesten we daarbij zowel nieuws als nostalgie geboden krijgen.
Op woensdag opent de Synth Scene exclusief voor de campingasten. Als ‘opwarmertje’ krijgen we al zes bands te horen, waaronder deze Belgen: de tributebands Dollarqueens, The Trio Experience en Floyd brengen nummers van The Doors, Jimi Hendrix en Pink Floyd. Daarnaast krijgen we ook Irish Coffee te horen. In hun beginjaren (vroege jaren ’70) speelden ze aanvankelijk enkel covers van rocklegenden, maar al snel brachten ze ook eigen nummers. Dit duurde tot hun split in 1975. In 2004 kwam Irish Coffee terug als de vette rockbluesband die hun eigen, oude nummers stripten en in een stevig jasje zonder frullen stak, maar ook nieuwe nummers brengt én nummers van leadzanger William Souffreau.
Donderdag 15 augustus
Met Der Klinke (Wave Cave, 12.45 uur) zitten we goed voor een duister new wave optreden. De band met Oostendse frontman Chesko (a.k.a. Geert Vandekerkhof) blaast dit jaar 10 kaarsjes uit en maakt indruk met hun bekendste nummers The Doll, The Facts Of Life, The River White, Someone Who Smiles… Maar de band staat niet stil. Ook het voorbije jaar brachten ze enkele nieuwe nummers uit zoals Curtains en Bridges, die we hopen te horen.
Na de release van hun zevende album Insurrection in juni, komt de EBM-band Signal Aout 42 op de Synth Scene (13.30 uur) langs. Wat ooit begon als een experimenteel project van schoolkameraden, zet Jacky Meurisse nu voort, want na meer dan 35 jaar brengt Signal Aout 42 nog steeds hun audio-visueel, elektronisch-industrieel enthousiasme over op het publiek.
Voor een Cure-ervaring zonder de echte Robert Smith, mag je The obsCURE (The Olivier Daout Stage, 16.30uur) niet missen! W-festival is dan ook de uitgelezen plek om hun 5de verjaardag te vieren. Er is geen band die het newwave-icoon beter op een podium kan zetten dan deze heren met zanger Dirk Vreys, die zowel qua podiumuitstraling als zang het jongere broertje Smith had kunnen zijn. This is not a coverband. It’s a Tribute with a big T!
Vrijdag 16 augustus
Hij durft wel strelen met stille schreeuwen. Kevin Strauwen zorgt er met zijn solo-project True Zebra (Wave Cave, 12.45 uur) voor dat het publiek onmogelijk stil kan blijven staan. Zwoele elektro-nummers met een Nine Inch Nails-inslag gaan steeds hand in hand met zijn knappe visuals. Anti-pop besmet met new wave, industrial- en dance-invloeden. Een one-man-performance van iemand die alle emoties in zijn nummers bloot legt!
Hun muzikale carrière in de jaren tachtig was van korte duur, maar in slechts 4 jaar (1981-1985) liet Allez Allez (Synth Scene, 16.45 uur) een stempel met Belgische funk en Afro-invloeden in de muziekscene achter. In 1982 stonden ze op Werchter en nu op W-Festival, want in 2017 pikte Allez Allez – weliswaar in andere bezetting – de draad weer op. We kijken er nostalgisch naar uit om hun hits She’s Stirring Up, Allez Allez en – hun eerbetoon aan Grace Jones – African Queen te horen.
De drie heren met hun charismatische zangeres Isabelle Dekeyser van The Breath Of Life (Wave Cave, 17.45 uur) nemen ons mee op een emotionele gothrock-trip. De vocals geven een magische toets aan de typerende eightiessound waarvoor The Breath Of Life garant staat. Hun laatste, negende album uit 2017 Under The Falling Skies kreeg terecht lovende kritieken.
Het voorbije jaar bleef Siglo XX (Wave Cave, 21.45 uur) niet onopgemerkt. Sinds ’78 doen ze hun eigen ding. Donker, tegendraads en eigenzinnig. De band is nooit gesplit, maar gewoon gestopt, zonder daarbij aan vriendschap in te boeten. Tegenwoordig staan ze er niet meer in originele bezetting, want naast drummer Klaas Hoogerwaard en gitarist Antonio Palermo, staan nu de bandleden van The Honeymoon Cowboys met Tom Van Troyen als zanger er om samen 40 jaar Siglo XX op het podium te zetten. En wat een geluid brengen ze! De sfeer en sound nu moeten zeker niet onderdoen tegenover zoveel jaar geleden. Eén van de laatste kansen om Siglo XX live aan het werk te zien, want na dit jubileumjaar, zouden er geen optredens meer volgen.
Zaterdag 17 augustus
Wie herinnert zich de hit Love Games uit 1984 nu niét van Schmutz (Synth Scene, 13.30 uur)? De band staat er opnieuw helemaal en bracht vorig jaar ook hun nieuw album Pillow Talk uit. Een optreden dat dus voor nieuwe songs, maar zeker en vast ook voor pure nostalgie zal zorgen.
De Belgische punkband Definitivos (The Olivier Daout Stage, 16 uur) uit Kortrijk, brengt een pak punkattitude en heel wat podiumervaring met o.a. hun bekendste cultpunknummer Courtrai Tonight. Begin jaren tachtig speelden ze jaarlijks tot 200 optredens toe. De band is tegenwoordig volledig uit zijn Portugese sigarettenas herrezen en punkt gewoon stevig door!
Zondag 18 augustus
Dat het leven mooi is, is niet alles wat Lavvi Ebbel (Synth Scene, 15 uur) bezingt. Met frontman Lukas Van Der Taelen en tegenwoordig ook vaak in gezelschap van Kloot Per W, krijgen we een nog steeds funky punky band te horen met nummers die je zeker bij bleven als Victoria, Give me A Gun en No Place To Go.
Wie heeft ze nog niet gezien? Whispering Sons (Wave Cave, 17.55 uur) veroverde de voorbije 2 jaar de podia en al zeker sinds hun debuutalbum Image. Wie ze nog niet ontdekte (het is vrijwel onmogelijk, lijkt ons): deze mag je écht niet missen, want het is dé postpunkrevelatie van de voorbije jaren, sinds ze Humo’s Rock Rally wonnen in 2016. En van diegenen die hen wel reeds zagen, weten we vrij zeker dat ze er opnieuw zullen staan voor de bijzondere zangeres Fenne Kuppens en haar vier heren aan de instrumenten die het podium en je ziel vol emoties achterlaten met songs als Alone, Wall, Waste, Hollow …
Wie W-Festival zegt, zegt Red Zebra (Synth Scene, 18.30 uur)? Zo lijkt het alvast wel, want de band miste nog geen enkele editie. In een laatste interview gaf Peter Slabbynck aan dat de band wel zin had om aan nieuwe nummers te werken. Of ze daartoe kwamen, horen we graag op W-Festival. Maar sowieso is het voor de fans steeds uitkijken naar de hit I Can’t Live In A Living Room, maar ook Polar Club, Man Comes Frome Ape, The Ultimate Stranger,… En voor dit optreden laten ze zich vergezellen door de 2 elektropunkdames van Alk.A.Line, dus dat belooft een feestje!
Astrasonic (The Olivier Daout Stage, 19.30 uur) brengt als laatste Belgische band op de affiche een mix van coldwave, Amerikaanse rock en elektro, beïnvloed door de jaren tachtig. Gitaren die psychedelisch durven klinken, duistere vocals van zanger JC MO, diepe bas van Seb en Rapha Mantra aan de keys en op drums… zacht en hard, maar steeds vol melancholie!
De volledige line-up van het festival vind je hier.
Facebook / Facebookevent / Website
