Op de vensterbank, onder de yuccaplant, straalt een bergkristallen lamp warm licht uit. Exo 2 (uit op het fijne Antwerpse label Ekster) projecteert een 8mm klankwereld – gesatureerd met electro-analoge exotica – op het oranje kraalgordijn. De hoes toont het gezicht van een Gibbon, een mensaap die goed gedijt in de regenwouden van Zuidoost-Azië…de toon is hierbij gezet.
Elko Blijweert start de plaat met akoestische gitaar en blend die met een dromerige arpeggio uit de jaren 80. Dijf Sanders houdt het op easy listening tropicana. Schuffle orch. opent op kant B met het geluid van aanzwellende golven op een godvergeten eiland terwijl Milan W. een hypnotiserende synthline op je loslaat. De vreemde eend in de bijt is Fregnacciarus die met contrabass, sax of klarinet en xylofoon een deuntje produceert die zo uit een crimiserie à la Baantjer lijkt te zijn weggelopen. Nog een stijlbreuk op de plaat is de improvisatie op piano door Hantrax. Tyrone Douglas lokt de luisteraar uiteindelijk nog dieper het woud in met het mooie etnische klankenspel van z’n tongue drums.
De analoge synths spreken vaak een taal van trage arpeggio’s of creëren een intieme en warme easy listening-soundscape. Vintage analogue drumcomputers staan hier en daar garant voor een percussief element dat zich perfect met de fijne klanken verweeft.
Mathieu Serruys bevrucht op de laatste kant de oren van de luisteraar met een broeierige en spannende sfeer recht uit de mangroves.
Elke track op deze eclectische dubbelaar is bezield met een melodie en bepaalt zo een eigen sfeer zonder zich op te dringen. Exo 2 is een mooie, ongekunstelde en straight to the point compilatie geworden.Dit album is daarom de ideale bodembedekking tussen de witpaarse wortels van de hoge Kapokbomen in het woud.
Een woud waar de mist tussen de boomtoppen maar zelden uitvalt.
Piotr Iwaschkow
