Na een korte zomerpauze vliegen we er terug in met onze Luminous Belge. Iedere woensdag 5 nieuwe Belgische releases gegoten in een Spotify lijstje!
Deze week te vinden in onze playlist: een verbluffende wall of sound, swingende ritmes, melancholische sferen, diepe elektronische reizen en een aanstekelijk uptempo nummer.
Artiesten van dienst zijn Fake Indians, W. Pike, Billy, Dijf Sanders en Stoop Kid! Knallen maar.
Het is ondertussen alweer drie jaar geleden dat Dries Hermans, Kristof Janssens, Lander Slaets en Sam Rombaut als Fake Indians debuteerden met hun straffe album The Pest. We spraken toen van een plaat “vol oorwormen, met noise en psychedelica”. Nu is het viertal klaar met de opvolger Inforock waar we al de stevige bommetjes O.D.D. en 27 Okay uit te horen kregen. Op de releasedag van hun tweede plaat krijgen we nog een voorsmaakje.
Talk Radio is een bijna een tien minuten durende, dreigende track die ons serieus van onze sokken blaast. Het nummer opent met mysterieuze geluiden, waarna alle registers worden opengegooid met een verbluffende wall of sound. Het recept: een gedreven ritmesectie, psychedelische soundscapes en meeslepende gitaren die ons meenemen op een intense trip. In het midden van het nummer declameert Stof zijn tekst tot zijn geduld op is en hij zijn gal er bijna uitspuwt. Om iedereen terug bij zijn positieven te brengen is er nog een rustige, Oosterse outro.
Wat een ongelooflijke straffe song is dit. Het lijkt of Fake Indians de psychedelische soundtrack schreven bij de ondergang van de wereld. Dit smaakt naar meer, veel meer.
Guillaume Brochet, laat met zijn project W. Pike nog een duiveltje uit het doosje los van zijn aankomende album.
She Just Killed The Moon is het derde opwarmertje dat we te horen krijgen uit zijn aankomende album Who’s Gonna Fix It?
Een duiveltje is ze, die Little Jenny uit de zomers speelse track, want zij vermoordde zowaar de maan. Om de reeds langer wordende nachten en korter wordende dagen een halt toe te roepen. Dat dit alles metaforisch en melodieus klinkt, met erg originele synth-accenten, een swingend ritme en verrassende vocale twists.
De videoclip ziet er aanvankelijk wat onrustwekkend uit, met die kleine Jenny, eerst speels huppelend langs bloemen maar even later met een revolver in haar handen rondwandelend. Geen nood, het loopt goed af. “She just killed the moon…”
Het Vlaamse muzieklandschap wordt alweer verrijkt met de opkomst van de West-Vlaamse band Billy. Deze vierkoppige poprockformatie kent haar oorsprong in Kortrijk en treedt nu naar voren met hun eerste single Turn Me Down.
Het hart van Billy bestaat uit individuen met diverse talenten die gezamenlijk hun eigen geluid willen verkennen. Ibe Verbeke draagt meerdere petten binnen de band variërend van synths over ritmegitaar tot zang. Dries Wildemeersch voegt dan weer zijn unieke stijl toe als leadgitarist terwijl Henri Vervaeke zorgt voor de ritmische basis als drummer. De formatie wordt vervolledigd met Jana Daems die met haar basgeluid de muziek van Billy ondersteunt.
Turn Me Down vertelt het verhaal van iemand die gebukt gaat onder liefdesverdriet en zich afvraagt of de genegenheid wederzijds is. Dit narratief wordt prachtig weergegeven op de albumhoes, waar één persoon tracht de emoties vast te grijpen terwijl de ander nog steeds bezig is met het afwegen van zijn eigen gevoelens.
Het is cruciaal om onze geliefden de ruimte te gunnen om zich te ontwikkelen en te groeien als individuen. De innerlijke strijd om vertrouwen te behouden terwijl we tegelijkertijd loslaten vormt de kern van de boodschap die Turn Me Down overbrengt.
De melodieus melancholische sfeer van het nummer wordt op een aanstekelijke manier gepresenteerd waarbij opgewekte gitaarriffs niet alleen blijven resoneren, maar ook een dansbare vibe toevoegen.
Dijf Sanders gaat elke keer op zoek naar een nieuwe uitdaging en een nieuwe invalshoek. Voor zijn vorige album Puja trok Sanders door Nepal en deze keer liet hij zich inspireren door folk muziek uit Georgië. We mogen zijn nieuwe langspeler Supra verwachten op 10 november, het wordt een diepgaande, elektronische reis met bezwerende gezangen, field recordings en eigenzinnige interpretaties van folk liedjes.
Water Of Chailuri is een eerste voorproefje van het te verschijnen album. Het nummer opent met de mystieke klanken van het traditioneel Georgisch strijkinstrument de chuniri, het voegt een psychedelische toets toe aan het nummer. Synthklanken zorgen vervolgens voor een fris tegengewicht en als de beat invalt belanden we in een soort van triphop-vibe. Met de polyfonische zang erbij komt alles op zijn plaats terecht.
Het is Sanders weer gelukt om met iets volledig nieuws voor de dag te komen terwijl je nog steeds hoort dat het een Dijf Sanders-compositie is.
Singer-songwriter en multi-instrumentalist Jens Rubens verdiende zijn sporen bij Capibara, Ero Guro en Coma Commander. In 2018 besliste hij echter dat hij eigen nummers wilde uitbrengen die volledig anders klonken dan wat hij met die bands deed. Datzelfde jaar debuteerde hij als Stoop Kid met Nothing From Under The Sink en You Cool, Man? waarin al duidelijk was dat hij heel wat in zijn mars had. Na de ep’s Uhm Yeah Sure en Nothing At All was er de sublieme debuutplaat Camp Careful, die allemaal op Gazer Tapes verschenen. Nadat Stoop Kid werd gekroond tot artist is residence in Muziekgieterij in Maastricht bood V2 Records hem een platencontract aan.
In de professionele studio van de Muziekgieterij kon Rubens eindelijk zijn composities deftig opnemen met als resultaat het tweede Stoop Kid album Mount Cope day dat op 3 november zal verschijnen.
This Much Of Anything is ondertussen al de derde single uit dat album en klinkt weer even aanstekelijk als de andere Stoop Kid liedjes. Het is een uptempo nummer waar je onmogelijk op kan stilzitten. Fet klinkt zo verfijnd en zalig in de oren dat we al van bij de eerste beluistering verslaafd zijn.
Het is fijn om te merken dat Jens Rubens’ talent eindelijk ontdekt werd en dat hij nu zijn liedjes kan laten schitteren, want dat verdienen ze zeker!
Veel luistergenot!
