Het Brusselse viertal Turquoise pakt opnieuw uit met nieuw werk! De Brusselse band doet met analoge synths hun gitaren verdrinken in galm. Ze laten introspectieve, melancholische electrosongs horen in het Frans en doen dit opnieuw met Lumio.
We krijgen bij deze single-editie twee tracks te horen. Nicolas Van Peteghem, Maxime Wathieu, Maxime Lombaerts en Sarah Boom starten Lumio zacht zwevend in eighties synthpopstijl, waarbij Sarah’s zang etherisch ijl klinkt. Maar het nummer barst al gauw energetisch los in een meerlagig klankspel, waarin de zang doortastend zelfzeker klinkt.
Quand tout s’agite
Et semble t’emporter
Tous ces mots
Qui t’ont toujours devancés
Sur les hauteurs
D’une vie sans heures
Le Bruit is dan weer veel dansbaarder en meer doordrongen van een donkere postpunksfeer en voorzien van gruizige, noisy details. ‘Het zal niet de stilte zijn die ons doodt…’
Le silence ne pourra plus jamais
Nous tuer
Plus nous tuer
Le désespoir ne pourra plus jamais
Nous tuer
Plus nous tuer
Een knap contrast tussen de twee tracks!
Lumio is digitaal verschenen bij het Brusselse label Freaksville Records.
