Toko Joyce blijkt de naam te zijn van een Indonesisch restaurant in Amsterdam, maar het is ook een vijfkoppige formatie uit Antwerpen, waarvan twee bandleden toevallig in Amsterdam wonen. Het kwintet combineert dance ritmes en funk met art-rock. Gooi de Talking Heads, The Wolfgang Press, Franz Ferdinand en Vulfpeck in een mixer en je krijgt Toko Joyce.
De vorige singles van Toko Joyce klonken vrij funky maar met Surf ‘N Turf nemen ze de laidback aanpak. De baslijn van dit nummer doet ons onmiddellijk denken aan de piano van Rikki Don’t Lose That Number van Steely Dan en de Horace Silver-klassieker Song For My Father. Daar legt de band nog wat zweverige gitaar partijen bovenop, een zalige relaxe downbeat drum en een dromerige stem.
Surf ‘N Turf is een heel knappe compositie die heel uniek klinkt en zeker in het hoofd blijft hangen. Het is ook de perfecte soundtrack voor als je ligt te genieten van de zon en een cocktail. Hou deze kerels van Toko Joyce in de gaten want ze hebben de sound en de songs om door te breken.
