Anno 2024 zitten we volop in de revival van de ons zo genegen nineties. Jane’s Addiction zet de AB terug in vuur en vlam, Smashing Pumpkins sloot het Antwerpse festival Live Is Live af en het scheelt geen haar of de potloodwenkbrauw is terug van weggeweest. En hoewel ze steeds dapper het vuur aan de lont hielden beleefden ook Tindersticks hun top in de jaren ‘90. Eerlijk is eerlijk: we waren ze een beetje uit het oog verloren, tot onlangs hun nieuwe single Nancy bij ons in de bus viel.
Het zou ons te ver leiden om alle platen na Curtains (1997) te beluisteren om onze verwondering te staven, maar wij horen vandaag toch een ander geluid. Een bedrieglijk zomers dan nog. Goed, we hebben zonet een volle week de zon gezien, maar een sambaritme bij Stuart Staples en de zijnen? ‘t Zal misschien met de opwarming van de aarde te maken hebben.
Staples lijkt zelfs een toon hoger te zingen, maar de tekst verraadt dan toch geen zonneslag. “Nancy, Nancy answer me. Your silence is worse than anything you can say”, bromt onze favoriete bariton van weleer. Zachte koperblazers kringelen als rook rond een sputterend staccato orgel, en als er al een cocktail aan te pas komt, zal het zijn om de misère te vergeten. Hoera, het blijft dus als vanouds gezellig melancholisch mijmeren met deze immer stijlvolle Britten!
Toch loert een serieuze spoiler om de hoek. Want dit nummer doet zo hard denken aan het goddelijke Nothing Really Ends. En eens je het gehoord hebt, kan je het niet meer onthoren. Cocktails for two of eenzaam wanhopig drinken onder keukenlicht? Aan jou de keus.
WEBSITE / INSTAGRAM / FACEBOOK
