Iann Castelein komt zo’n beetje overal thuis in Vlaanderen. Geboren in Gent, opgegroeid in Brussel en wonende in Lanaken, maakt hij muziek onder de naam TIGR. Een pseudoniem dat trouwens niet zomaar werd gekozen. TIGR verwijst namelijk naar het nummer Ooit Was Ik Een Soldaat van zijn idool Luc De Vos.
Castelein was ooit lid van bands als e-space en Quartier Rouge. Hij maakte echter vooral naam op, naast en achter het podium als geluidsman en producer voor menige Belgische en internationale act.
Maar nu dus opnieuw als muzikant. Op 14 augustus verscheen ’s mans tweede single Never Really Gone die ook zal staan op het album After Effects dat later dit jaar verschijnt. We horen synth- en elektronische drumklanken die gerecycleerd lijken uit een oude Italo disco hitfabriek uit de jaren 80, afgekruid met een flinke scheut Pet Shop Boys poeder. Leg de eerste paar seconden van het singletje trouwens gerust eens naast de intro van Nona Hendryx’ I Sweat (Going Through The Motions) uit 1984 voor meer retro plezier.
Retro is misschien wel het kernwoord voor deze single. De jaren tachtig zijn al een tijdje terug hot en ook TIGR is met veel enthousiasme op de kar gesprongen.
Never Really Gone is opgebouwd rond een eenvoudige maar meeslepende melodie die in je hoofd blijft hangen met een beat waar je je Flashdance-gewijs helemaal op kan laten gaan. Complexloze dansmuziek dus met een wat melancholische ondertoon.
