Het herenduo Taumel verwelkomt binnenkort hun nieuwe album Now We Stay Forever Lost In Space Together. Om dat heuglijke feit wat kracht bij te zetten, brengen ze een eerste single uit dat album: We Stay.
Taumel dat zijn Sven Pollkötter en Jakob Diehl die zich naargelang het project waar ze op dat moment mee bezig zijn, laten omringen door bevriende muzikanten. In dit geval zijn dat Boris Nicolai en Manuel Viehmann. Constante doorheen het oeuvre van de band is dat ze trage muziek maken die zich situeert in wat zijzelf doom ofte dark jazz noemen. “Oh neen, alweer een nieuw genre”, horen we denken. En ja, dat dachten we ook. Maar als we We Stay beluisteren, dan snappen we wel wat ze ermee bedoelen.
We Stay klinkt een beetje als Amenra maar dan instrumentaal en zonder de catharsis. Ruim acht minuten lang stappen we mee in een zich langzaam verplaatsende dodenmars die tergend langzaam en schijnbaar eindeloos lijkt door te stappen in de duistere nacht en nergens heen gaat.
De ruggengraat van het nummer bestaat uit twee noten (si bemol en la om exact te zijn) die eindeloos worden aangeblazen, aangetoetst en/of aangestreken en waarrond een bombastisch web wordt gebouwd met piano, gitaar en trompet. Vrolijk worden we er niet van maar het nummer komt wel stevig binnen, al had het voor ons nu ook weer geen acht minuten moeten duren.
Live, in een donkere zaal, voorzien van toepasselijke visuals en de nodige decibels zou dit wel eens een stomp in de maag kunnen zijn.
