Dit debuutalbum van de achtkoppige band Superorganism is een staaltje van kwalitatieve indiepop, die lijkt mee te gaan in de internetgerichte, verstedelijkte maatschappij. Multi-getalenteerde bandleden die toevallig vanuit verschillende plekken op deze aardbol bijeenkwamen, combineren gitaar, saxofoon, drums met heel wat elektronische elementen. Zeven van de acht bandleden wonen nu fulltime samen in een co-housing project / 24-uur muziekstudio in Londen, waar ze samen aan dit album werkten.
De stem van de zeventienjarige, Japanse zangeres Orono zorgt in ieder nummer voor een vrolijke luchtigheid; Beelden van jonge meisjes in frivool gekleurde jurkjes die giechelend maar heel zelfzeker door het stadsbeeld stappen, flitsen oncontroleerbaar door onze hoofden. Gegiechel dat we in Nobody Cares ook echt terugvinden.
Reflections On The Screen kwam eerst vrij zweverig en sloom op gang, tot de elektronisch klinkende mannenstem verraste. De afwisseling tussen het liefelijk trage en het technisch klinkende werkt wel…
SPRORGNSM en Something On Your Mind zijn ongetwijfeld de nummers die blijven plakken van dit album !
In Nais March lijken internetsnoepwinkels en telegeleide kauwgomautomaten je tegemoet te komen, hoewel we tegelijk ook zompige voetstappen in een modderpoel lijken te horen… Je merkt het… This album is really Something For Your M.I.N.D. !
