In oktober zagen we Simon Segers aan het werk in het voorprogramma van Nordmann in de gouden zaal van Nona in Mechelen. Een drummer die helemaal in zijn eentje het publiek bezweert en zelfs hier en daar iemand voorzichtig aan het dansen brengt? Simon kan het, met zijn krachtig opbouwende jazz die op de juiste momenten explodeert in rave-achtige uitzinnigheid. Nu brengt hij Fire uit, de eerste single met zijn gloednieuwe band SPOOK.
Bij SPOOK is hij in het gezelschap van Nicolas Rombouts op contrabas en Filip Wauters op gitaar én pedal steel, dat bizarre instrument uit de country. Een gekke combinatie? Psychedelische jazz die je eerder associeert met de eeuwige knipperlichten van een grootstad verstrengelt hier met americana waarbij je beelden van stoffige wegen en uit rode zandsteen gehouwen valleien voor je ziet. En toch levert dat geen kakofonie op.
Fire is niet het soort jazz dat je zal horen in de koffiebar om de hoek, maar een dertien minuten durende reis. Eén die hier en daar rare bochten neemt.
Het nummer schiet uit de startblokken, begint dan plots te aarzelen, mondt vervolgens uit in een zinderende symbiose van alle instrumenten, botst op een zee van bliepjes en vreemde klanken waar geen eind aan lijkt te komen en schotelt je onderweg nog een weemoedige melodie voor die lijkt weggelopen uit de soundtrack van een oude western.
Ook het slot heeft iets filmisch, je ziet zo Clint Eastwood aan de horizon verdwijnen terwijl het beeld langzaamaan vervaagt. SPOOK mag dan hier en daar verzanden in hun experimenteerdrang, toch zijn we voldoende geprikkeld voor het debuut van het trio, dat op 11 maart uitkomt.
