Seven Bridger is het alter ego van Steven Swinnen die hiermee het pad is ingeslagen van singer-songwriter nadat hij al ongeveer dertig jaar actief is in de muziekwereld met bands zoals Morning After, Staircase en C.J.Seven waarmee hij optrad tot in de VS en China. Na de eerdere singles Moxie en Bright is er nu SkyscraperSong. Opgenomen in zijn eigen studio The Butterfly Studio met oude getrouwen Michel ‘Shelle’ Dierickx (recording, mixing) en Ronald Vanhuffel (recording, producing) zorgt Seven Bridger voor een sfeer waarin zijn doorleefde en meeslepende sound volledig tot zijn recht komt.
We weten het, vergelijken met wereldsterren is altijd in zekere zin je begeven op gevaarlijk of minstens glad ijs maar we kunnen het toch niet laten omdat onze gedachten nu eenmaal vaak in de richting van ene David Bowie gedreven worden als we Seven Bridger horen.
Niet enkel zijn er de sporadische momenten dat het stemtimbre deze associatie oproept, ook zijn de nummers heel mooi en gelaagd opgebouwd én waar het ene nummer funky voor de dag komt, is het andere eerder melancholisch klinkend. SkyscraperSong hoort eerder in deze laatste categorie thuis, niet in het minst door het zware thema dat wordt aangesneden.
Seven Bridger hoopt hiermee immers zelfdoding en alle errond hangende gedachten bespreekbaar te stellen. Er heerst immers nog steeds een taboe rond het onderwerp terwijl ongeveer tien procent van onze Belgische bevolking aangeeft in het afgelopen jaar met zelfmoordgedachten te hebben rondgelopen. Een aanzienlijk deel gaat helaas ook over tot een daadwerkelijke poging.
SkyscraperSong brengt in ieder geval op een wondermooie manier dit drukkende thema onder de aandacht. Denk nu vooral niet dat de song als een langgerekte depressieve klaagzang klinkt. We voelen veeleer een sfeer over het heen-en-weer geslingerd worden tussen gedachten en werelden waarbij voor ons in hoofdzaak een zekere zachtheid en tederheid schuilt in combinatie met volharding.
De bijhorende videoclip toont beelden van mensen die vanop een wolkenkrabber uitkijken over de drukke wereld onder hen, maar switcht met een wereld waarbij samenhorigheid en verbondenheid op de voorgrond treden. Het beeld van de zwevende adelaar tussendoor verbindt de werelden. Ach, kijk en luister vooral zelf en raak ontroerd zoals wij.
