Liedjes schrijven over iemand die je graag ziet, maar waarvan je eigenlijk weet dat de hartstocht van één kant komt. We doen het allemaal. Voor de ene houdt het op door wat te lallen onder de douche, anderen creëren met deze smart iets prachtigs. Zoals deze liefdesbrief van Seamen aan Betty – wie ze ook is – waarmee meteen één van de meest aangrijpende (en schone!) Belgische singles van dit jaar wordt afgeleverd.
Bij Seamen vind je geen stoere matrozen aan het roer – met zo’n naam zou het best kunnen – wel muzikanten die verdraaid goed weten waarmee ze bezig zijn. Het zou ons dan ook niet verbazen mocht de Betty in kwestie alsnog zwichten. Ten minste als ze een goede muzikale smaak heeft.
Lo-fi pop waarin zowel de lo-fi als de pop voldoende uitgelicht wordt. Voor de slechte verstaander: toegankelijk, maar kwalitatief! Een teder, breekbaar nummer vol heerlijke overdubs en waarin vooral de details het geheel afmaken zoals het subtiel zwevende gitaartje of de mijmerende synth. Denk aan wat Mercury Rev uit hun hoed zou toveren moesten ze iets New Order-achtigs doen. Zoiets…
Het blijft niet alleen bij deze single, want het duo – waarover we eigenlijk niks weten – heeft ondertussen reeds een plaat opgenomen met schoon volk als Eric Bosteels (Hooverphonic, Gorki, Yasmine, Raymond van het Groenewoud) of Alain Gevaert (dEUS, een miljoen andere bands en de nonkel van Trixie Whitley) die volgend jaar zal worden uitgebracht. Onnodig te zeggen dat we hier naar uitkijken.
