Weer zo’n Franstalig indiepopbandje waarvan je niet weet wat er met aan te vangen, horen we je zuchten. Niks van. REINES komt uit Gent en ondanks de Franstalige titel wordt het liedje grotendeels in het Engels gezongen en komt de Franse touch er via Françoise Hardy.
Trouwe lezers van de site – of kenners van de Belgische underground – hebben natuurlijk reeds de naam van REINES opgemerkt. Het vijftal dat bestaat uit Lissa Staepels, Loïc Van Weyenberg, Kiki Abels, Tuur Geldhof en Sam Goekint heeft reeds een hele resem (meer dan prima!) singles uit, maar nu is de tijd aangebroken voor een volledig album. En jawel, Loin des Yeux, Près du Coeur is daar de eerste smaakmaker van.
We hadden het al over Françoise Hardy en wel omdat haar superhit Comment Te Dire Adieu aan de basis lag van Loin des Yeux, Près du Coeur en dan vooral door de tekst. Want ook al is het geen pretje om te horen, liefde en obsessie liggen vaak dicht bij elkaar. REINES kroop dan ook in de tekst van de Françoise Hardy-hit, maar dan in de sporen van een stalker. Prettig voor de stalker, minder aangenaam voor het slachtoffer.
Een zware boterham om te verteren qua onderwerp, maar luchtig verpakt in heerlijke dreampop die op alle fronten uniek is. Speels en poppy, maar vooral ook uiterst charmant door de prachtstem van Lissa die daarmee van REINES een groepje met een eigen gezicht maakt. Wij zijn fan en naar verluidt is Eppo Janssen dat ook.
