Een band waar we alsmaar meer van horen is RANT. De leden komen zowat uit alle windstreken, van Deinze tot Lier, en datzelfde kun je zeggen over hun muzikale invloeden. Eind vorig jaar nog hadden we de single Pulse die door ons de wereld werd ingestuurd als het bastaardkind van Foetus en Grinderman, maar op D.O.N.E. laat RANT. zich van een heel andere muzikale kant horen.
D.O.N.E. dat op de ep Nude zal staan die ergens in februari uitkomt, is best wel rauw, maar leunt qua stijl toch dichter aan bij postpunk. Wel de postpunk van de hardere (en betere) soort zoals pakweg Preoccupations of Protomartyr. De essentie van D.O.N.E. blijft wel pop, in die zin dat het een nummer is dat in je hoofd blijft rondspoken, maar verpakt met hoekige gitaren.
Arthur Persoone, Bruno Bovsovers, Daan Verstraete, Stijn Rotthier en Zeno Van Mulders weten verdomd goed wat ze doen. Langs de ene kant geen duimbreed toegeven aan de commerciële wetten, waarom zouden ze, anderzijds wel in staat om een postpunknummer te maken dat blaakt van klasse en internationale allure.
