Fake Records, al vele jaren een hofleverancier van het betere Nederlandstalige werk, komt deze keer met puntjudith, het muzikale alter ego van de uit Nederland afkomstige Judith Rijsenbrij. Door toeval – of beter gezegd door de liefde – kwam ze in Brussel terecht waar ze brieven van haar opa Max Kohnstamm ontdekte. Een naam die maar bij weinig mensen een belletje zal doen rinkelen, maar de man was één van de eersten die het concept achter de Europese Unie bedacht.
Niet zozeer uit economische overwegingen, hoewel dat ontegensprekelijk ook wel een rol heeft gespeeld, maar eerder vanuit het oogpunt van verbinding. Grenzen zijn maar wat ze zijn en uiteindelijk zijn we allemaal mensen die in ons korte bestaan op zoek gaan naar ons eigen portie geluk.
Maar genoeg gefilosofeerd, over naar de muziek. Naar de Stad is immers de voorbode van een volledig album dat ergens in mei zal verschijnen. Het nummers is gebaseerd op die oude brieven en hoe Judith daarmee omgaat in een wereld die vandaag tot in de kleinste details is gedigitaliseerd.
“Als alles toch ooit kapot gaat, dan kan er net zo goed gedanst worden”, aldus Judith. Het klinkt even treffend als wat labelgenoot Brihang zingt in zijn hit Steentje: “Als ik toch moet sterven, dan liever ongezond”.
Naar de Stad, waar overigens Tobie Speleman (The Haunted Youth, BLUAI, blackwave.) aan meewerkte, zoekt zowel de sfeer op van het moderne, charmante luisterlied (denk aan Spinvis en nog meer aan Eefje De Visser) als die van ingetogen dansmuziek. Concurrentie op dat vlak is er tegenwoordig meer dan genoeg, maar wie weet maakt puntjudith wel het verschil. Aan kwaliteit ontbreekt het in ieder geval niet.
