Pink Room. Het zou de naam van een Rihanna-plaat kunnen zijn (vraag maar niets over onze fantasie), maar onder deze fluwelen naam schuilt er heel wat gitaargeweld. Drummer Jonas Calu, gitarist Glenn Janssens en zanger/bassist Bart Cocquyt zitten nooit om een decibel verlegen. Luid en vuil, maar wel altijd met klasse. Gewoon omdat klasse moet!
De gemiddelde lengte van een Pink Room is zo’n drie minuten. De gouden regel dus. Nooit is er het gevaar van de verveling, en hoewel het voor het nodige gebonk van de met stomheid geslagen buur kan zorgen is het op één of andere manier toch ook poppy.
Relationshit (neen, geen typfout) is de eerste ep van dit Gentse trio. Vier tracks, samen goed voor iets meer dan tien minuten intens rockgenot. Een band die ook uit verschillende glazen zijn bier drinkt. Sonic Death Monkey is bijvoorbeeld vergelijkbaar met wat Nirvana op Bleach deed, vinden wij toch, maar net iets rauwer en net iets meer de voeten van ome Iggy likkend.
Vreemd eigenlijk hoe lekker Pink Room in het gehoor ligt, maar een ramp is als je er een etiket moet gaan opkleven. Proper Solution is rock ’n roll, maar dan gespeeld met de middelvinger. Songs die eigenlijk bedoeld zijn om je living kort en klein te slaan. Tja, daar gaat onze fantasie weer! Agressie, adrenaline en energie gebundeld in 180 seconden.
Geldt nog meer voor de openingstrack Wrench. Een gitaar die je lijf doorboort, door zijn scherpte maar ook door zijn verslavende riff. Schreeuw je frustraties uit, laat de muziek voor zichspreken. Rommelig, gewoon omdat rommelig de beste optie is. Liar is dan weer iets als The Birthday Party. Iets, want het is eigenlijk meer Pink Room. Kindjes moeten niet altijd een naam hebben.
Een ep waar we tamelijk van in de wolken zijn, en een sound die ons zo omver blies dat we ze meteen hebben uitgenodigd om op 3 maart samen met Curtis en Mountains To Move in de Kinky Star te komen spelen voor de vierde editie van het Luminous Dash-festival. Ook de plek waar je dit pareltje op de kop kan tikken.
