In de categorie ‘redelijk coole instrumenten’, vandaag speciale aandacht voor de sitar. De sitar is een stevig ontspoorde gitaar die qua ‘uit de kluiten gewassenheid’ niet moet onderdoen voor de aartsluit. Een flinke blok hout dus met een variabel aantal snaren (18-21) die allemaal gestemd moeten worden… Geen instrument voor mietjes dus. Wel een instrument dat bij ons het Westen vooral bekendheid verwierf toen nogal wat huppies India en meer bepaald sitarist Ravi Shankar ontdekten.
Ravi is ondertussen al een tijdje niet meer onder ons, maar zijn dochter Anoushka gelukkig wel. Gelukkig niet alleen voor Anoushka zelf, maar ook voor ons eigenste Nicolas Mortelmans. Hij volgt al sinds 2010 sitarlessen en vanaf 2017 doet hij dat bij dochter Shankar zelve. Dat die lessen hun vruchten hebben afgeworpen mochten wij al menigmaal vaststellen, en nu kan jij dat ook doen want Nicolas is volop bezig de laatste hand te leggen aan zijn aanstormende album MĀYĀ. Om ons al een beetje warm te laten voor dat album releasete hij een tijdje geleden de single Kashi.
Kashi is de historische naam voor Varanasi, de oude stad in het noorden van India gelegen langs de Ganges die bij ons vooral bekend is vanwege het jaarlijkse Holi Festival, ook wel het kleurenfestival genoemd. Het is ook de plek waar Mortelmans al sinds 2010 regelmatig naar terugkeert.
Zoals de titel al aangeeft bevinden we ons in Kashi dus ruim 11 minuten in het warme India.
Het nummer begint rustig met louter sitarklanken waarbij Mortelmans ons graag de verschillende speeltechnieken laat horen, kwestie van een beetje indruk te maken. Eens we, na een dikke 4 minuten, helemaal overtuigd zijn van zijn kunnen, wordt hij vervoegd door percussioneel getokkel. Spanningsbogen worden opgebouwd en eens we in trance beginnen geraken geeft een doffe drumbeat het dansritme aan. Compressietechnieken worden losgelaten op de sitar die ondertussen klinkt als een zoemende drone. Het ritme wordt opgevoerd en na ruim 8 minuten gaat Mortelmans helemaal loos tot hij ons helemaal te pakken heeft en we tenslotte nog even tijd krijgen om terug bij onze positieven te komen.
Een zalig nummer dat eigenlijk een mooie voorafspiegeling is van wat we op MĀYĀ mogen verwachten: sitarmuziek maar dan anders. Hoe anders? Dat kan je zelf horen op 12 april wanneer het album verschijnt. Maar misschien kunnen de namen van enkele medemuzikanten op het album de verwachtingen al wat opkrikken want ook Roland Van Campenhout, Stef Kamil Carlens, Simon Segers en Tim Vanhamel zijn in de studio gesignaleerd.
