Volgens zijn Vi.be-pagina heeft Nico Ducarme maar één doel in zijn leven: met het trouwe gezelschap van de gitaar, piano en zijn soulvolle stem mooie nostalgische liedjes maken die je terugvoeren naar een tijd en een plaats die je nooit hebt gekend.
We weten ondertussen, na bijna tien jaar Luminous Dash, dat je dit soort van promopraatjes best met de nodige argwaan bekijkt. Groot was de verbazing toen we Les Fragments hoorden, want alles klopt als een bus!
De Brusselaar groeide van jongs af aan op tussen de instrumenten, maar ‘dankzij’ de lockdown kwam hij ertoe om zelf songs te schrijven, zich in te schrijven voor Sound Track en een eerste, goed ontvangen ep (Out of the Blue) uit te brengen. Waar een pandemie soms goed kan voor zijn.
Les Fragments neemt je inderdaad mee naar plekjes waar je (waarschijnlijk) nog nooit hebt vertoefd. Alles begint met iets wat lijkt als een oude George Brassens-song waarbij je je zo op een Frans terrasje waant. Maar voor je het weet, wordt het nummer overheerst door een funky groove die schatplichtig is aan de seventies. Stevie Wonder is dan ook niet voor niets zijn grote voorbeeld, maar je hoort er even goed de invloed van pakweg Frank Ocean in. Al was het maar omdat deze nieuwe single een uiterst dansbaar nummer is dat vol prachtige details zit die – zo gaat dat nu eenmaal – bij iedere luisterbeurt alsmaar meer hun prominente rol laten horen.
