Toy Boy is in korte tijd ondertussen al de derde single die My Lennis op ons loslaat. Voor wie het zou ontgaan zijn, My Lennis is een viertal dat zweert bij punk die je associeert met skateboards en rondvliegende drinkbekertjes in tijden dat zoiets nog mocht. Kortom, makers van pretpunk.
Een genre dat sowieso verbonden is met de jaren 90 en het is dan ook deze sfeer die dit Waaslandse viertal oproept. Twee minuten rechttoe rechtaan rammen. Zoiets lukt alleen maar als je daar de juiste melodie voor hebt, anders gaat dit soort muziek gauw vervelen. Niemand die ooit nog naar cd’s wil luisteren van oersaaie bands die ooit dachten dat ze in hetzelfde vaarwater van Green Day konden ronddobberen.
Een kritiek die gelukkig niet geldt voor My Lennis, ook al zullen de vier zonder twijfel dat soort gevreesde bands in hun cd-collectie hebben. Wat My Lennis interessant maakt, is dat ze net als hun grote voorbeelden weten hoe je een catchy song moet schrijven. Niks nieuws en zelfs het soort muziek dat je al duizend maal hebt gehoord, maar Toy Boy kon evengoed uit de pen zijn gevloeid van The Offspring.
Een herexamen aan de broek als het op originaliteit aankomt, maar een onderscheiding als muziek niet meer moet betekenen dan lekkere punkrock.
