Zowat iedere recensie die je van deze band vindt, vangt aan met dezelfde woorden en wel met een uitleg over die vrij moeilijke bandnaam. Maar denk er over na in het Frans en plots wordt Monokimono gewoon ‘mono qui mono’. Al jaren probeert de Antwerpenaar Ben Tanghe met zijn eigenzinnige Nederlandstalige pop zijn stempel te drukken op het Vlaamse muzieklandschap. Naast de goed onthaalde ep’s Kameleon en Jij & Ik, kreeg hij ook een tijdje de residentiesleutel van Het Depot in handen.
Tanghe wil nu verder werken aan de toekomst en wel met de hulp van zijn hartsvriendin/zielsverwant Ella Salvador die al een hele tijd bij Monokimono is betrokken. Op een dag zal Vlaanderen wel vallen voor de muziek van Monokimono daar zijn we van overtuigd, maar het zal met meer moeten gebeuren dan met dit niemendalletje.
De nieuwe single Nachten Wakker is een deuntje van amper twee minuten en een half. Een tekst die gaat over de zoektocht naar zelfacceptatie wanneer je ’s nacht opgeslokt wordt door de grootstad en half verlichte cafés. Het is overigens best wel wennen aan het nieuwe geluid van Monokimono. Mede door de poëtische, mijmerende teksten meermaals terecht vergeleken met Spinvis. Een element dat nu ook gelukkig behouden wordt, maar muzikaal is het toch van een andere slag. Beukende Eurobeats met de hitgevoeligheid van Bazart in het achterhoofd. Helaas is vooral dat laatste voor ons geen reden tot gejuich…
