“The Fear In My Heart is voor mij één van de meest betekenisvolle nummers uit de Belgische pop- en rockgeschiedenis. Los van het feit dat ik vind dat we Luc Van Acker te weinig in de spotlight zetten, was dat nummer ook één van de eerste platen die ik kocht met mijn eigen geld. Ik bewonder zijn unieke bijdrage en stugge vastberadenheid om zijn eigen pad te volgen. Tijd om zowel Luc Van Acker als The Fear In My Heart te eren.”
Het zijn niet onze woorden, ook al had dat gekund, wel die van Stephen Dewaele toen hij vorige week op Willy Radio zoals zo vele anderen zijn zegje deed tijdens De Week Van De Belgische Muziek. Woorden waar niets tegenin te brengen is, want Luc Van Acker is inderdaad één van de meest onderschatte artiesten van dit land. En vooral, tijdloos.
Compleet onvoorspelbaar, want op het hoogtepunt van zijn carrière en in tijden dat hits nog hits waren, vertrok hij pardoes naar Amerika om er samen met Al Jourgensen van Ministry en Richard 23 van Front 242 de Revolting Cocks op te richten, wat een genre op zich werd.
Vooraleer het zover kwam, was er eerst The Ship waarop Luc een matrozenpak aantrok en de Belpop – toen het woord nog niet bestond – op zijn grondvesten liet daveren door zijn unieke geluid. Voor velen die plaat met Zanna, maar gelukkig – evenwel iets minder in aantal – voor anderen één van de beste platen ooit. Daarop stond ook The Fear In My Heart, zonder twijfel het meest intense nummer van het album is. Wil je namen? Denk dan aan Talking Heads, maar denk vooral aan Luc Van Acker.
Toeval of niet, maar net op het moment dat Luc bezig is aan de opnamen van zijn nieuwe plaat – en dat na tien jaar radiostilte – brengt Stroom het befaamde nummer op 7” uit. Best wel snel wezen, want er zijn slechts 300 exemplaren van geperst.
Om het feestje helemaal compleet te maken, wordt ook de b-kant gesierd met een “vergeten” Belpop-track en wel door Pas De Deux. De groep rond Walter Verdin die in 1983 door zowat heel Vlaanderen verguisd werd voor Rendez-Vous dat pardoes naar het Eurovisiesongfestival werd gezonden. Als je het ons en een paar anderen vraagt, samen met Telex en hun Eurovision, de beste Eurovisiesongfestivalnummers ooit.
Rendez-Vous werd wel het eerst gedraaide nummer op Studio Brussel ooit en de single werd een hitje in de toenmalige BRT Top 30, verder ging het succes niet. Hun tweede single Mani Meme werd een complete flop, maar het b-kantje ervan, dat ook de B-kant is op deze single, ging later een heel apart leven leiden. Ook al wordt er maar één woord gezongen: de titel Cardiocleptomanie, werd het liedje tijdens de revival van de minimal wave van zo’n tien jaar geleden fel gezocht. En nu dus op single te vinden, twee Belgische vliegen in één klap.
Stroom: Bandcamp
Luc Van Acker: Facebook
