Waarom de vijf Limburgers zichzelf tot Koala Disco hebben gedropt is ons nooit echt duidelijk geweest. Ver verwijderd van discoballen, anderzijds legt de band er graag de nadruk op dat je ze met alles mag omschrijven behalve met één bepaalde stijl, want die is er niet.
Sinds deze groep uit Lommel in 2024 het concours van Jonge Wolven won – met zowel WIJF als Yuma achter hun hielen – is er heel wat gebeurd. Meer naambekendheid en erkenning en vooral ook een nieuwe plaat die binnenkort de wereld wordt ingestuurd. We kunnen je alvast verklappen dat de titel ervan All My Favorite Artists Are Dead wordt.
Geniaal gevonden, denk je dan en waardoor duidelijk wordt dat de grote muzikale voorbeelden waarschijnlijk in het verleden liggen. Wie ze precies zijn weten we niet, maar we veronderstellen Kurt Cobain wegens de georkestreerde chaos en Mark E. Smith van The Fall omdat Koala Disco ook weleens graag tegen de schenen schopt.
Want laten we eerlijk blijven. Geen hokjes of stijl, maar noisy postpunk is het wel. Sertraline is de eerste single en gaat over paniek en angst, en het antidepressivum Sertraline dat verondersteld wordt om paniekaanvallen onder controle te krijgen.
Sertraline begint lekker rommelig waardoor je denkt dat het alle kanten op kan, maar al gauw dringen zich de nerveuze postpunkgitaren op met een ritme dat nauwelijks bij te houden is. Een zo goed als perfecte stem die uit één of andere anarchistische Britse postpunkband gejat lijkt, maakt het donderende geheel af. Verre van disco dus, wel het soort muziek waarop je geen seconde stil kan staan en die zo lekker beukt dat je er alle hoeken van de woonkamer of concertzaal mee ziet. Perfect!
