Isaac Roux (onthou die naam) was de eerste artiest die we dit jaar live aan het werk zagen. Het was ergens op een koude winteravond in het Wilde Westen in Kortrijk en hij mocht er letterlijk en figuurlijk opwarmen voor The Haunted Youth.
In die periode waren concerten nog zittend en met mondmasker, het lijkt wel een eeuwigheid geleden. En ja hoor, het was een fijne aftrap van een boeiend concertjaar en een leuke eerste kennismaking met de band rond singer-songwriter Louis De Roo. De man leek weggeplukt uit een Harry Potter film maar wist ons net als Daniel Radcliffe te betoveren met fijne indiefolk.
Een dikke tien maanden later lost Isaac Roux zijn debuutsingle White Rose De song trapt af met zacht gitaargetokkel aangevuld met de warme stem van De Roo.
De warme tokkels ontspinnen zich en bouwen op naar een dromerige en tegelijkertijd pittige indiepopsong. Fans van Ben Howard en Bon Iver of dichter bij ons Mooneye en School is Cool weten deze eerste boreling van Isaac Roux zeker naar waarde te schatten. De song is een eerbetoon aan iedereen die de moed heeft om uit een destructieve relatie te stappen en werd geproducet door Pieter-Jan Decraene (Sam de Nef).
Op een druilerige novemberdag is het fijn vertoeven onder het warme klankdeken dat Isaac Roux ons toevertrouwt. De student aan PXL Hasselt bevestigt met White Rose zijn status van beloftevolle, in de gaten te houden band. Uitkijken naar die eerste ep die er in 2023 zit aan te komen.
