“Wij spelen muziek. Nummers en dergelijke.” Dit maar om te zeggen dat sommige mensen werkelijk alles als biografie verzinnen. Gdansk deed het dus zo. Geen Polen, wel een bende jonge Kempenaren die het serieus blijken te menen. In een vrij korte tijdspanne heeft de band twee singles uitgebracht, en wat opvalt is de diversiteit ervan.
Wellicht zijn ze nog te groen achter de oren om het te kunnen weten (hoewel zeg nooit nooit), maar hun debuut Totally Finished waarin rock met hiphop vermengd werd, leek wat op de Happy Mondays, al was het maar voor dezelfde heerlijke nonchalance. Met Waving Flames wordt uit een ander vaatje getapt. Ook pop, maar toch een ander brouwsel.
De tweede single wordt door de band omschreven als een dromerig nummer (juist dus)
met een dromerig aspect dat je meeneemt naar een haardvuur in de herfst (en nu kunnen we niet meer volgen). Maar laat dat eigen zijn aan Gdansk, want dit is pop, maar dan wel zonder de voorgeschreven regels. Het feit dat de laatste minuten de kosmische toer opgaan zegt overigens genoeg!
Het is eventjes wennen aan die aparte stem, maar verslavend genoeg om er net niet het etiket “heerlijk anders” op te plakken.
