Fraser Edwards is een Brit en in Britland dragen ze wel vaker gekke hoedjes, gewoon, om op te vallen. Niet dat hij hier een hoedje draagt, dat doet hij enkel op fuifjes voor kinderen want hij nam ooit een plaat op met metal voor kinderen. Hij deed nog andere dingen ook: liet progrock stomen als parodie op de tijd toen muzikanten nog aan draadjes hingen en Scaramouche de fandango deed.
En nu zit hij in het zuiden van de VS waar het heter is dan hier maar in die luchtstroom zit de adem der kelten en wordt er op lijnen gedanst tot de laatste vrouw of man. Het waren de Ieren die de Appalachen vulden met moonshine.
Natuurlijk doet hij denken aan Liam Lynch. De parodie, de humor. Maar zo goed is hij niet. En dan toch: het laten hakken van cowboylaarzen op het parket is hier lachwekkend en daar niet maar vergeet nooit dat het allemaal maar om te lachen is. Want dat is nu eenmaal rock-‘n-roll. Neem het niet te ernstig. En jezelf al zeker niet. Nooit.
