Sinds 2011 bracht het bij ons vrij onbekende Zuid-Londense Fat White Family drie albums uit. Nochtans kreeg het zooitje ongeregeld onder meer een plek op de soundtrack van Trainspotting 2 en werkten ze samen met onder andere Baxter Dury en Roisin Murphy. Toch bleven ze opmerkelijk onder de postpunkradar mede door hun eigenzinnige en obscure parlando-songs.
Hoewel hun laatste worp Serf’s Up! uitkwam in 2019, maakten ze furore op diverse Britse festivals en door zijprojecten als Warmdusher.
Vorige maand brachten ze plots de single Religion For One uit, waarbij de in Parijs opgenomen videoclip naar eigen zeggen een weergave is van corrupte ambitie, esthetische incest en abstract expressionisme.
Wij zien vooral een dromerige sequentie uit een stille film van 100 jaar geleden waarin het hoofdpersonage in een drinkroes belandt, geen tijdsbesef meer heeft en vreest voor het falen van zijn ambities terwijl hij zichzelf in de afgrond ziet vallen.
