Het mooiste aan muziek? Er zijn hier honderden antwoorden op te verzinnen, maar laat onvoorspelbaarheid één van de woorden zijn die er absoluut bij horen en als dat de doorslaggevende factor is dan zit je in België zonder veel omwegen onmiddellijk bij Elefant.
Een band waar je zo wat alles mag van verwachten, behalve het gewone dan. De witte tenues en de gekke bekken zijn nu al quasi legendarische in het Belgische alternatieve muzieklandschap, en geef toe… er zijn niet veel bands die er aan denken om één of andere dorpsfanfare uit te nodigen als ze hun debuutplaat de wereld willen insturen. Wie erbij was op het ondertussen ter ziele gegane DOK weet waar we het over hebben.
Volgend jaar releasete Elefant de opvolger van Konark Und Bonark. Wederom op 9000 Records (één van de sublabels van Consouling Records) en voorzien in januari. Omdat ze iets hebben met Duitse titels, kozen ze nu ook weer voor een Teutoonse titel: Bejahung. En dat betekent zo veel als “bevestiging”. Benieuwd of ze dat willen of niet met het nieuwe album…
Wolf Vanwymeersch (The Van Jets, ondertussen ook al zo goed als begraven), Stijn Vanmarsenille (Future Old People Are Wizards), Maarten Flamand (The Antler King) en Mario Govaert (Arquettes) kozen uit de tweede lp Water Always Flows Down als eerste single.
Wat opvalt? De absurde zotheid is behouden, maar als er één song is die de wereld in mag gaan als het “allerschoonste Elefant-liedje” dan is het dit wel. Geen noise deze keer, wel iets wat op een harmonische samenhang lijkt. We kid you not.
Elefant is zo’n band die voor geen enkel menselijk brein te vatten is, simpelweg omdat er zo verdomd veel in zit. Groupies mogen ze sowieso op hun buik schrijven, maar het goedkeuren en de glimlach van wie van avontuurlijke muziek met ballen houdt, hebben ze wel op zak.
