Frank Dubbe ! Samen met Willy Willy de laatste der Mohikanen; oerrockers pur sang waar zelfs Keith Richards groen van jaloezie zou van uitslaan. Ooit nog het boegbeeld van de Belpunklegende Revenge 88 en nu dus op gezegende leeftijd nog lang niet uitgeblust en zelfs een gloednieuwe eigen band.
Punkrock is ver te zoeken op dit 5 tracks tellende mini-album, Frank en zijn beesten leveren potige classic rock. Wij hoorden echo’s van The Stooges, The Psychedelic Furs, Black Sabbath tot zelfs Guns ‘n’ Roses.
Dubbes rauwe stemgeluid wordt voortgedreven door overwegend vet riffwerk en een solide ritmesectie, maar het zijn de backings en de vaak frenetiek gillende sax die het geheel een origineel kruidenmengsel bezorgen.
In The Wheel halen ze godbetert een dwarsfluit boven en dat was in een pure rock’n’roll setting geleden van de jaren 70 met Golden Earring en Jethro Tull. In de Beast rangen ook de zoon van T.C Matic (de Oostende scène hé) toetsenist Serge Feys die dan weer achter de knoppen zat tijdens de opnames. Het hippe jonge volkje haalt wellicht de neus op, maar rockfans die geboren zijn voor pakweg 1976 weten nu wat doen.
