De sonische terreur van het duo Tim De Gieter (Amenra, ESLLY,…) en Sigfried Burroughs (Kapitan Korsakov, Onmens,…), verzameld onder hun gezamenlijke alias Doodseskader, neemt voor hun nieuwe single opnieuw andere klankvormen aan. Er wordt gerapt. Bijna barbaars. Toch is het geen hiphop. En het duurt ook meer dan 2 minuten eer we de alles verwoestende metalsound van de heren over ons heen gespoeld krijgen. Het is intriest. Over de meest intense pijn. Bloedrauw. Verscheurend hard. En één van de sterkste nummers die we dit jaar al hoorden.
Een orgel waaruit een pijnlijk melancholie klinkt, die steeds meer aanzwelt en elektronischer wervelend gaat klinken, gecombineerd met drums die ingaan op iedere emotie. De Gieter dropt zijn harde woorden over diepdonkere gedachten met de nodige kracht en teleurstelling, terwijl Burroughs deze met rauw korte herhalingen, ruw geschreeuw en brullende wanhoop accentueert. Still Haven’t Killed Myself…
“Open my casket and crawl out of my grave
Godly ambitions as I put on my chains
Mirror splits my face into a thousand fragments
Forgot what I even looked like
Guess I finally got demented
Days I wish I could forget everything I’ve ever seen
Days I miss the bottle because that was really me
Smoke my brain to a pulp
So I could cope with the pain
Med habit runs in the family so I ain’t even ashamed”
Net voorbij de tweede minuut barst de hel los, de drumvellen schreeuwen, de vocals nog meer.
“Noose around my neck
Ask me how I live
Talk about good intentions but all these f***s I couldn’t give
Said all you want is peace, but how can we let this rest
When I haven’t slept in years and she’s still sitting on my chest
Little b****”
“Toen de idee om ‘non-album’-singles uit te brengen voor het eerst bespraken, drong het tot me door dat we op deze manier artistiek echt vrij konden zijn, aangezien deze nummers niet in een geheel hoefden te passen of tegen elkaar moesten concurreren. Ik had de blauwdruk voor wat Still Haven’t Killed Myself (SHKMS) zou worden in een hoek van mijn harde schijf staan, waar alle nummers die te raar of ongemakkelijk zijn om uit te brengen terecht komen. SHKMS was een van de laatste die op die plek eindigde; het was een heel spontane uitbarsting van woede en teleurstelling en toen ik een paar dagen later terugluisterde, voelde het bijna te rauw en eerlijk om echt met de wereld te delen. Ik vertelde het aan Sigfried, hij luisterde ernaar, was meteen verkocht en een paar weken later waren we de definitieve versie aan het opnemen in de studio. SHKMS staat voor diepgewortelde pijn. Het is een pagina uit mijn dagboek die ik liever had verbrand, dan gedeeld”, licht Tim De Gieter toe.
Still Haven’t Killed Myself is een single die – los van Doodseskaders aankomende album Year One – uitgebracht werd via het Berlijnse Isolation Records.
Op donderdag 2/6 speelt Doodseskader in Bar Bricolage in Gent, waar we ook deze nieuwe single te horen zullen krijgen! Tickets kan je via deze link bestellen. Maar voor je dat doet, waag dan ook even je kans bij ons, want Luminous Dash mag van de organisatoren Scratch+Snuff een duoticketje weggeven. Dus: mailen mailen mailen! Naar info@luminousdash.com
Facebook / Instagram / Bandcamp
