Delwood uit Luik speelt met twee bassisten? Cool, dan moet één van hen altijd de hoge noten spelen. En sinds Peter Hook de bas als lead-instrument introduceerde, vinden we dat natuurlijk geweldig. Op Lo & Behold vinden we de hoge bastonen ook terug, maar we moeten meer denken aan dEUS. In onze herinnering was dEUS een van de eerste bands die normale rocksongs zo uit elkaar haalde dat we ademloos op zoek waren om weer een songstructuur te herkennen. Delwood kan dat ook. En wel zonder de afzonderlijke delen zo uit elkaar te halen dat het hele nummer geen zin meer lijkt te hebben. Die kunst is dan weer grotendeels toe te schrijven aan Vince Oury, die zijn keyboard en sampler gebruikt om het hele arrangement spannend te houden.
Maar de geluidseffecten die de broers Dubois uit hun vier snaren halen zijn ook ongelooflijk. Speelt er nog iemand gitaar of doen ze het alleen? Delwood live zien zou informatief en vooral spannend moeten zijn om te zien hoe de interactie werkt. Vooral in het tweede deel van het nummer is drummer Alex Brüll niet bepaald werkloos en stuwt hij het hele arrangement behoorlijk energiek voort.
We kennen niet het hele oeuvre van dEUS, maar misschien kunnen we zeggen dat Delwood doet denken aan de stijl van de bekendere band, maar dan een tikje smeriger, meer spacey en nog consequenter de grenzen verleggend. Jazz en psychedelische rock worden hier meer gebruikt zoals Motorpsycho het de wereld leerde. Delwood maakt hun muziek op basis van deze invloeden en smeden zo hun eigen energieke songs.
Met deze single wordt ook het tweede Delwood-album Dis-location aangekondigd en we gaan ervan uit dat er net zoveel te ontdekken valt als op het debuutalbum uit 2021.
