Als donkere tranen laat D’Anticlown zijn nieuwe nummer met bittere frivoliteit over de wangen rollen. Als afscheid van een dierbare, een verwelkoming van nieuw leven. Als moderne, rappende troubadour filosofeert hij in een cabaret gevuld met eigenzinnige, donker burlesque klanken.
Hoe hij het circus van het leven relativeert en de rol van de mens tot toeschouwer herleidt, wordt prachtig verklankt met donkerdiepe snaaraanslagen en bitter getinkel verzameld in een tragi-fieke wals. Traag doorsijpelend in het brein van de luisteraar, terwijl de accordeon er nog een lijntje dramatiek bovenop legt.
“We zijn allen slechts spectators in het spel tussen leven en dood.”
De tekst is eenvoudig toegespitst op niet meer dan slechts deze boodschap. De combinatie met de sound zorgt er evenwel voor dat het een sonisch poëtisch schouwspel wordt dat zich voor elk van onze ogen afspeelt.
De videoclips van D’Anticlown baden steeds in een donker, artistiek sfeertje, wat voor deze track passend sterk wordt ingezet. “Geen dieren werden voor deze clip om het leven gebracht. Het werd een slowmo-experiment met snaren, knikkers en schedels”, laat hij weten. En dat dit een eerste is van een nieuwe verzameling nummers is, juichen wij als spectators bij deze alvast toe.
(Her)lees hier ons review van het album Tussen Tand En Tijd van D’Anticlown.
