“Een klein lied voor grootse mensen…” Om dat te brengen, heeft Pjotr aka. D’Anticlown niet meer dan enkel een piano en zijn sterke woordenstroom nodig. In een studiosessie die hij in één take opnam, laat hij een kant van zichzelf horen die we nog niet kenden.
“Met deze eerlijk beeldende muziek hoop ik een hommage te brengen aan al wie we onderweg verloren zijn. Ik ken er té veel en de kans is groot dat jij dat ook hebt”, legt hij uit.
Deze keer geen beats, geen overladen begeleiding, maar een sereen pure livesessie.
“Nee, dit leven is niet altijd wat ons werd beloofd
van tijd tot tijd rijdt dit spook
spookt het door mijn hoofd
als onweerswolken op ijzig natte dagen
de door zelf of ziekte de verloren maten.
Maar hey, we zijn hier nog
al hebben we vooral stilgestaan
de wereld leek te tollen
we hebben er niet veel aan gedaan
we hebben gevloekt, gehuild
met een steen gesmeten
maar al bij al toch veel op ons gat gezeten.”
In Donkere Vogels brengt hij een stuk hedendaagse poëzie, met breekbaarheid in iedere toets die hij warmzacht bespeelt, maar ook weerstand en doorzetting in de gedreven akkoorden die hij aanslaat.
“Ongelijkheid in absurditeit…”
Deze is opnieuw raak, Mr. D’Anticlown kan niemand onberoerd laten.
Facebook / Website / Instagram
