Vincent Coomans begon zijn muzikale carriére als solo-artiest. Daarna werd hij lead vocalist van Ho Bear. Vorig jaar besliste hij om op te treden onder eigen naam. Alleen wou Vincent dat niet meer in z’n eentje doen, zo kreeg de singer-songwriter live de begeleiding van Frie Mechele op toetsen en backings en Jonas Bruyneel op gitaar en toetsen. Het trio nam deel aan Sound Track en was al te zien op diverse podia.
De teksten van Coomans gaan over afstand, verlangen en rouw. Muzikaal laat hij zich beïnvloeden door lo-fi singer-songwriters zoals Bon Iver, Damien Jurado, Sufjan Stevens en Elliot Smith. In september verschijnt zijn debuut-ep Can’t You See That I Slowly Distance Myself From You waar deze One Way Love de eerste single uit is. Voor Vincent is dit nummer een ode aan de onvoorwaardelijke liefde, tegelijkertijd is het een aanklacht tegen relaties die gedreven worden door schuldinductie.
Eigenlijk is One Way Love een heel mooi singer-songwriter nummer dat op akoestische gitaar werd gecomponeerd. De arrangementen tillen het echter naar een hoger niveau. De geluidjes uit de synth, het orgel, de echo op zijn stem… het zijn allemaal kleine subtiliteiten die het nummer af maken. Vincent zingt het allemaal heel ingetogen maar met veel passie, waarbij je zijn oprechtheid voelt. One Way Love is een klein diamantje dat ons raakt, daarom maken is dit prachtig nummer onze Beltoon.
