Breek haar niet. Ze is namelijk te breken. Luister gewoon naar haar.
Want we gaan hier niet verloren gaan in ons toetsenbord om haar naam correct te spellen, dan had ze maar Joske Vermeulen horen te heten. Hey, wij hebben zo ook onze principes!
Maar even ernstig – niet te lang, een belofte – want dit is dus die zangeres wiens naam hierbovenaan staat. En ze komt uit IJsland waar schapen zich laten scheren om hun scheerders dikke wollen truien te geven en die heb je blijkbaar nodig, daar.
IJsland? Dan denken we aan ene Björk welk geluid onze maag over de pot maakt na een uitgelopen avond bij De Chinees. Maar dat is, zoals alles, iets anders. De IJslander, bijvoorbeeld.
In IJsland zullen ze wel iets anders eten en iets anders is Árny Margrét. Ze wijkt, deinst lichtjes geschrokken terug, en stapt dan dapper verder. Ze hoeft zich niet te schamen. Want haar songs zijn goed.
Cold Air Breeze bijvoorbeeld, zomaar een single van even terug, en omdat mensen nu eenmaal altijd voorbeelden moeten aanhalen: Joni Mitchell, die zeer zeker in haar zit en ook in dit, het staat op haar lp en die verschijnt als je – jezelf niet geheel van jezelf bewust – bladeren vertrapt. In oktober, wat nog lang is maar alles wat te lang is, is te kort.
