WHERE WERE YOU: INDEPENDENT MUSIC FROM LEEDS 1978-1989 (Cherry Red)

Zo nu en dan kan een mens niet anders dan stof afnemen. Snel gebeurd bij velen maar als het huis bomvol staat met allerlei prullaria is dat andere koek natuurlijk. Meestal hebben we daar dan ook helemaal geen zin in en verzinnen we wel iets anders om ons mee bezig te houden. Er is altijd wel een reden te vinden om er niet aan te beginnen, tot het erg genoeg is dat een mens dan toch maar een bak met water vult, een stofvod en een plumeau binnen handbereik legt en eraan begint. Het motto is dan: we zullen tenminste het verschil zien.

Daar hoort uiteraard een muziekje bij, bij voorkeur een verzamelaar met al dan niet herkenbare liedjes en eentje die ook een eindje duurt. Met vieze pollen de hele tijd aan de muziekinstallatie prullen, dat is ook niet de bedoeling.

Een drie cd’s bevattende box van Cherry Red is bij dergelijke ondernemingen altijd een goede zet, toch wat ons betreft. Steevast staan er tussen de bekendere nummers ook heel wat obscure pareltjes en geen of weinig missers. Ideaal om het hoofd voeding te geven terwijl de handen nog een beeldje een poetsbehandeling toedienen.

Deze keer ligt de focus op Leeds, een stad die in de nasleep van de punk de voedingsbodem was voor een gigantische hoeveelheid bands die al dan niet konden doorbreken. Een mooie periode ook, lopende van 1978-1989. Dat betekent een brede waaier aan stijlen, van gothic, indie, industrial die zelfs dansbaar kan zijn, indiepop tot psychedelica en heel wat nummers die op single verschenen (die ondertussen een kapitaal waard zijn) en nu voor het eerst op een cd opduiken.

Genieten is het, met volle teugen, van liedjes als You van Delta 5, de debuutsingle A Man Can Get Lost (1981) van Soft Cell, dansen op Moscow Idaho van The Cassandra Complex of het obligate Temple Of Love van The Sisters Of Mercy. Annie Hogen duikt op met Executioners Song (Kickabye) waardoor we besluiten straks Annie Hogan Plays “Kickabye” (met Nick Cave) straks nog eens te draaien.

De in Gent zeer geliefde Xero Slingsby passeert de revue, net als Drug Free America, The Wedding Present, Abrasive Wheels, Pale Saints, The Expelled, Bazooka Joe, The Snapdragons en The Bridewell Taxis. Veel te veel om op te noemen. Een heerlijk nostalgische trip is het, met veel aha-momentjes en net zo veel verrassingen. Purple Eternal bijvoorbeeld, dat we niet kenden maar hier een ruig, naar La Muerte neigend nummer neerzet. We gaan nog moeten afstoffen. Cherry Red brengt regelmatig dit soort heerlijke verzamelaars uit, dus daar zal het niet aan gelegen zijn. Wel aan onze uitvluchten.

CHERRY RED