Home ReviewsAlbum Reviews WEEK VAN DE BELGISCHE MUZIEK: Cecilia::Eyes

WEEK VAN DE BELGISCHE MUZIEK: Cecilia::Eyes

by Serge Timmers

Dat België een uitstekende plek is voor postrock van hoge kwaliteit is al een tijdje geen geheim meer. Vraag maar na in Zottegem, waar Dunk! Festival, Dunk! Records en de Dunk! vinyl pressing het levenslicht hebben gezien. Naast de know-how, het lef en reputatie van alles wat Dunk! is, ligt ons landje ook bezaaid met boeiende postrockbands. In dit genre is er meer dan genoeg keuze. Denk maar aan Astodan, Amenra, Celestial Wolves, We Stood Like Kings, Ilydaen, Sweek,… De lijst wordt langer met de minuut. Voor de week van de Belgische muziek kozen we echter voor een gevestigde waarde. Het Waalse Cecilia::Eyes is zo’n band die nooit teleurstelt, niet op plaat en niet op het podium.

© Cecilia::Eyes

Na enkele passages op bovengenoemd festival en met een dijk van een album, Disappearance, op hun naam kregen de heren van Cecilia::Eyes ook voet aan Vlaamse grond. En terecht. Met waanzinnig mooie nummers als Bellflowers, Loreta en Isolated Shower zette de band zich naast toppers als Mono, Gaspian en Explosions In The Sky. Wij herinneren ons vooral een emotionele set op Dunk! en een knappe prestatie in het café van Trix in Antwerpen. Dissapearance komt tussen onze favoriete postrockplaten te staan, vlak naast het even geniale Salute Solitude van het Poolse Spoiwo.

Toch beweren de heren van Cecilia::Eyes dat hun roots niet echt in het postrock genre liggen. Als je hen vraagt naar hun favoriete bands, krijg je steevast de namen Slowdive, Cocteau Twins en A.R. Kane te horen. In 2021 bewijzen ze dat ook. Zeven jaar nadat ze hun vlag op planeet postrock geplant hebben, komen ze met het atmosferische meesterwerkje Sore Memories Always End op de proppen. Hiermee rammen ze de deur naar de shoegaze/dreampop wereld open. De muziek is nog altijd traag en meeslepend. De zang is dromerig en kwetsbaar. Mooi.

Dan rijst de vraag: wat brengt de toekomst voor Cecilia::Eyes. Met Sore Memories Always End hebben ze de plaat gemaakt die ze altijd hebben willen maken. Hun eigen dreampop epos. En met Disappearance hebben ze een van de belangrijkste Belgische postrockalbums in hun oeuvre. Wat het ook gaat worden, Cecilia::Eyes zal willen blijven evolueren en blijven focussen op topkwaliteit, zowel op plaat als op het podium.

bandcamp / facebook

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More