Blazers die als een misthoorn uit de boxen knallen, dolgedraaide Balkanbeats en een kermisorgel op LSD: Je kan niet zeggen dat je je verveelt in de dikke 2 minuten 30 die….even ademen…Storm in a Cup Prelude – Scream of the Blue Turtle van Wasdaman duurt. De enige correcte vraag na de eerste beluistering van deze geweldige single is: “Wasdaman?” Opwinding, energie en een “Ok, ik wil nog eens”, dat was wat we dachten na de 2de tot 10de beluistering, gevolgd door manisch hoofdschudden en bootyshaken bij luisterbeurten 11 tot 20. Kortom: wat een schijf.
In 2015 won Bas Bulteel met zijn debuutplaat Coming Home de Klara-prijs voor beste jazz album voor Coming home. Een prachtig album, vol lyrische piano. Ietwat klassiek, maar betoverend mooi. We moesten dan ook even slikken toen we deze song de eerste keer hoorden. Is dit diezelfde Bulteel van de zijdezachte pianotoets? Ja dus, en gelukkig woont er dus naast die toetsenpoëet ook een wild om zich heen klauwend monster dat zich laaft aan funk en Zappaesque kolder. Gevolg is een song die alle kant heen springt en tegelijkertijd verrassend coherent en opwindend klinkt
Bulteel gaf in een interview in Focus Knack aan dat deze song niet als een single moet worden beschouwd, maar dat de song behoort tot een groter geheel. We wachten ongeduldig en met een bonzend hart vol voorpret af wat dat allemaal zal geven. Want dat het waanzinnig interessant wordt, weten we na deze eerste kennismaking met het dolle combo Wasdaman nu al.
