Het Canadese duo TUNIC brengt deze week hun nieuw album A Harmony of Loss Has Been Sung in eigen beheer uit en werd geproducet door Seth Manchester (The Body, Big|Brave, METZ). Ze maken al 10 jaar heftige noise-punk die steeds vanuit hun kelder naar buiten gebracht wordt. Ook hier weer zijn woede en pijn de voornaamste elementen om het hedendaagse leven te bekritiseren en vertaalt zich ook in het donkere, staalharde album artwork, net zoals het Belgische Vandal X.
Zanger-gitarist David Schellenberg luidt mijmerend opener Sorrow’s Grip in waarna het rauwe bas- en schelle gitaarwerk de woede resoluut aanwakkert. Ook op Ordinary Unique Pain komen drijvende pijnscheuten naar boven, terwijl we aan The Sharpening of A Blade en No Greater Loss een eerder beklijvend, claustrofobisch gevoel overhouden.
De spuwende lyrics, dissonante tempowisselingen en het strakke drumspel van Dan Unger dat op Eyes Crossed Out en Spoiled Fruit een hoogtepunt bereikt, typeert uiteindelijk het gevoel dat dit opmerkelijke duo aan de luisteraar wil laten horen, waardoor we in slechts 6 songs onherroepelijk meegesleurd worden in hun verhaal.
