Van Dadang Dwi Septiyan prijkte het nummer Pambuka op de verzamelaar Anthology Of Contemporary Music From Indonesia (2020, Unexplained Sounds). Een intrigerend stuk dat deed uitkijken om meer te horen van deze artiest.
In eerste instantie hadden we niet door dat onderhavig Transcendent van dezelfde man afkomstig was, maar dan onder zijn alias Triswara, waarmee hij sinds 2019 aan de slag is. Gelukkig biedt het wereldwijde web altijd wel een beetje extra informatie, zodat we het verband tussen beiden al snel door hadden.
Het blijkt dat ze debuteerden met de ep Swarasmesta, waarop Dadang Dwi Septiyan, vooral actief binnen de muzikale scene van Java, samenwerkte met sessiemuzikanten Eka Budi Setyawan en Dandi Adhi Septian om de nummers helemaal te krijgen zoals hij ze wilde.
Of Septiyan het deze keer allemaal zelf deed of niet, geen idee, maar dat is eigenlijk ook niet zo belangrijk. Het sterke punt van deze cd is dat we geen standaard dark ambient of drones horen maar een soort sacrale muziek waarin Indonesische, of beter gezegd Javaanse, muzikale tradities worden verwerkt en omgevormd en aangekleed zodat het ook de huidige meerwaardezoeker zou bevallen.
Belletjes en klokjes mengen zich in de debatten. Allerlei geluiden zorgen ervoor dat het album als het ware als een soort exotische industrial gaat klinken, vol veldopnames, samples en nauwelijks te duiden geluiden.
De omgeving speelt een belangrijke rol op Transcendent. Het is een poging om het historische en het hedendaagse van de Javaanse muziek met elkaar te verweven in een sacraal universum. Daar is Triswara alvast in geslaagd. Verrassend in zijn eenvoud.
