Marcel van As is sinds 2010 de vaste drummer van Spinvis, maar maakt al muziek sinds de jaren 2000. Toen gewoon om zijn eigen autoritten wat muzikaler te maken. Pas sinds dit jaar deelt Marcel zijn rij- en muziekgenot met de buitenwereld.
In juni maakte hij ons, onder de naam [[]]togethermachine, al warm met een ep genaamd EP. What’s in a name. Nu brengt hij een langspeelplaat uit. Een chillwave, lo-fi album: [[]]. What’s in a name…?
Het symbool [[]] komt overal terug. In de artiestennaam, de albumnaam en zelfs in de hoeskunst. Het symbool is een doordachte combinatie van digitale tekens en representeert een virtuele knuffel, opvallend toepasselijk in het huidige sociale klimaat. Misschien is dat ook wel hoe je het album zelf zou kunnen beschrijven: een digitale knuffel.
Lo-fi muziek heeft al van in den beginne tot doel alle complexiteit en ontelbare mogelijkheden van digitale productie te herleiden tot een rustiek, vaak etherisch geheel. Daarbij haalt het genre veel inspiratie uit de hiphopwereld. Bijvoorbeeld op het vlak van drumbeats of het gebruik van samples van flarden van alledaagse gesprekken. [[]] is hier geen uitzondering op.
Wanneer is iets nu lo-fi? De term verwees oorspronkelijk naar low-fidelity en slaat op een bewuste omarming van imperfecties zoals interferentie, residuen van analoge processen en het kraken van vinyl. De definitie is door de jaren heen heel wat versoepeld. Het wordt al snel in de mond genomen voor tal van etherisch klinkende nummers, inclusief genres als chillwave en sommige bedroom popnummers door hun DIY-gehalte.
Haast elk elektronisch nummer dat wat etherisch klinkt, zou lo-fi kunnen zijn. Op het vlak van sfeer is er maar één optie: pure rust. Welke productiemiddelen er gebruikt worden en hoe die sfeer exact gecreëerd wordt, daar bestaan geen regels over. Alles kan en mag. Hier bestaat een gigantische ruimte waarin begaafde producers hun vrije gang kunnen gaan. Er rest ons de nieuwsgierigheid naar hoe Marcel deze ruimte benut heeft.
Als ervaren producer en muzikant verbaast het ons niet dat letterlijk elk nummer door van As tot in de puntjes is afgewerkt. On An Evening Stroll With Luka is textbook lo-fi-chillwave. Een trance-inducerende bas, een synthesizer die klinkt alsof hij aan’t scatten is en een klein motiverend zinnetje als sample: “You’ve got charm haven’t you? Well use it!”
Harpgeluiden geven een speelse en engelachtige toets aan een anderzijds smeuïg nummer. Sunday Afternoon Mikado gaat meer de etherische kant op en [[]]togethermachine incorporeert dan weer een hoop hiphop elementen. Dit nummer is gemaakt samen met experimenteel producer en mede-Nederlander Eni-Less.
De titels van de nummers zijn trouwens allen opvallend passend gekozen. It’s A Bright Sunshiny Morning, Outside The Birds Are Singing gebruikt niet enkel die exacte volzin als sample, maar klinkt ook precies als een zonnige ochtend vol vogelgefluit. Of thans een nummer dat je zou willen opleggen tijdens zo’n moment. I Dream You Here With Me hoort zo thuis op een plaat van M83, en moet zelfs niet onderdoen voor deze gevestigde waarde.
Het is vaak lastig om je iets voor te stellen bij een nummer als je enkel de titel voor je hebt. En toch, wanneer je het nummer hoort, zijn [[]]’s titels de enige logische keuze. Luister maar naar Racecar Sounds en maak de kat wijs dat het niet exact klinkt als race-autootjes. Voor Breathe laten we de oefening over aan de lezer om te gokken hoe dit zou klinken. Vergeet niet om je gok te verifiëren door het nummer op te leggen. Doe zeker eerst je schoenen uit en leg je even languit in de zetel. Misschien zelfs met een dekentje.
[[]]togethermachine is zonder twijfel een kwalitatief en gedetailleerd album. Marcel Van As vult als soundscape architect de ruimte van eindeloze mogelijkheden op met een reeks gevarieerde parels van nummers. Zo is op elke hoek een uniek huisje te vinden, dat toch past binnen het stedelijk geheel van één album.
