Ook wij hebben wat met Tindersticks (lees gerust ook even onze review van deze single er op na). Sinds 1991 hebben ze met hun albums, ep’s, singles, live-bootlegs-in-eigen-beheer, muziek voor films van Claire Denis en obscuur promomateriaal een behoorlijke lengte in de platenkast ingenomen. Vooral dankzij hun eerste twee titelloze releases is het een band die eens ze in het hart zit, daar na al die jaren (we worden bewust van onze leeftijd) niet meer weg geraakt.
Als we compilaties en soundtracks niet meetellen staat de teller nu op elf albums. Op de vorige, The Waiting Room, hoorden we soms wel een andere soort Tindersticks. Experimenteler durven we beweren. Maar op No Treasure But Hope keren we terug naar de eerste helft van de platenkast, zowel in productie als arrangementen.
Je zal dus weinig verassingen vinden. Staples, Boulter en Fraser (de overgebleven leden van de originele bezetting) doen waar ze altijd goed in zijn geweest. Mooie liedjes schrijven met een onmiskenbaar geluid.
Single The Amputees heeft die ballroom swing die we kennen van Rented Rooms of Dying Slowly. En Pinky In The Daylight is dat feelgood liefdeslied waarbij zelfs de muizen op zolder heen en weer gaan wiegen.
For The Beauty opent in eenvoud met de piano terwijl het orkest geleidelijk groter wordt. Dit is een nummer dat zowel een zaal als de woonkamer op een herfstavond stil kan krijgen. Ook Tress Fall raakt je terug met al zijn weemoed op veel manieren, net als The Old Mans Gait.
Buiten regent het een beetje en ritselen de bladeren rond. De hond zit liever binnen onder zijn dekentje. De boterham met perenkonfituur is op en het glas leeg bij de laatste tonen van No Treasure But Hope. Bovendien is het al een beetje na bedtijd geworden. Voor zij die van de band houden is het bevestigd dat Tindersticks nog altijd platen kunnen maken die naast andere groten en klassiekers thuis op de plank staan en lang gekoesterd zullen worden…
Tindersticks treedt op in volgende zalen:
29/01 – NTG, Gent
30/01 – NTG, Gent
28/04 – Ancienne Belgique, Brussel
30/04 – Cmine, Genk